Amaç: Aile içi şiddet önemli bir toplumsal sorun olup, sonuçlarının neden olduğu sağlık sorunları konusunda sağlık çalışanlarına önemli görevler düşmektedir. Bu çalışmada, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sağlık Yüksekokulu öğrencilerinin “kadına yönelik aile içi şiddet” konusunda bilgi ve tutumlarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Tanımlayıcı tipteki bu çalışma, 6-15 Haziran 2005 tarihleri arasında, 331 (% 84.9) hemşirelik ve ebelik öğrencisine, öz bildiri yöntemi ile anket uygulanarak gerçekleştirilmiştir. Bulgular: Öğrencilerin 157’si (% 47.4) 4320 sayılı Ailenin Korunmasına Dair Kanun’un içeriğini doğru bilirken, diğer bilgi sorularını doğru yanıtlama oranının % 53.5-98.5 arasında değiştiği saptanmıştır. Öğrenciler, tutum sorgulayan sorulardan altısına yüksek oranda olumlu tutum gösteren yanıt verirken (% 55.9-94.0), dördünde olumlu tutum yanıtı düşük orandadır (%16.0-41.1). Öğrencilerin üçte birinden fazlasının kadınlara şiddete uğrayıp uğramadığını sormak konusunda kararsız olduğu görülmüştür. Öğrencilerin 199’unun (% 60.1), çocukluk döneminde anne ve babaları tarafından fiziksel şiddete uğradıkları; 148’inin (% 44.7) anne ve babaları arasında fiziksel şiddete tanık oldukları saptanmıştır. Sonuç: Sonuç olarak geleceğin sağlık personeli olan ebelik ve hemşirelik öğrencilerinin önemli bir sağlık sorunu hakkında neredeyse hiç eğitim almadıkları halde, sorulara büyük oranda doğru yanıt verdikleri ve önemli bir kısmının olumlu tutuma sahip olduğu saptanmıştır. Bununla birlikte, öğrencilerin sadece yarıya yakın kısmının kadınlara şiddete uğrayıp uğramadıklarının sorulması gerektiğini düşünmesi, sağlık çalışanlarına duyarlılık ve bilgilendirme eğitimleri yapılması gerektiğini gösterir niteliktedir.