Ortaöğretim alanında yürütülen din öğretimi programları ve etkinlikleri bir çok araştırmanın konusunu teşkil etmiştir. Ancak, hızlı gelişen teknoloji ve iletişim alanındaki yenilikler bireylerdeki değişimi de aynı hızla etkilemekte ve öğretimin hedef kitlesinde farklılaşmalara yol açmaktadır. Bu değişim, eski araştırma bulgularının yeniden test edilmesini ve yeni ihtiyaçları ortaya çıkarmayı gerekli kılmaktadır. Aynı farklılaşmayı iletişimden başlamak üzere öğretimin bileşenleriyle bağlantılı disiplinlerin dayandığı paradigmalarda ve özel alan bilgisinde de gözlemlemek mümkündür. Bu çalışmada, liselerde yürütülmekte olan din öğretiminin tarihsel arka planı, program geliştirme anlayışlarındaki dönüşüm ve öğrencilerin değişen ilgi ve ihtiyaçlarını birlikte ortaya konarak, yapılacak program geliştirme çalışmalarına temel oluşturabilecek bileşenlerin belirlenmesi amaçlanmaktadır.