Obezite, çocukluk çağında giderek artan sıklıkta görülen ve genel olarak enerji alımının enerji tüketiminden fazla olduğu durumlarda, yağ dokusunun artmasıyla ortaya çıkan; ortaya çıkışında, seyri ve tedavisinde genetik özellikler, beslenme şekli, sosyoekonomik durum, çevresel etkenlerin yanı sıra, psikososyal faktörlerin de etkili olduğu düşünülen kronik bir hastalıktır. Obezitenin psikopatolojinin nedeni mi yoksa sonucu mu olduğu tartışmaları sürmektedir. Bunu yanı sıra obez bireylerin heterojen bir grup olduğu bilinmektedir. Tedaviye için başvurmanın obez gençlerdeki farklılıkta belirleyici olduğu varsayarsak yardım arayan grubun daha fazla psikopatoloji riski altında olduğu düşünülmüştür. Obez gençlerdeki psikopatolojiyi ve tedavi için hastaneye başvuran ve başvurmayan obez gençlerin farklılıklarını incelemek amacıyla 12-16 yaşları arasında tedavi için hastaneye başvuran ve başvurmayan 30'ar obez gençten oluşan iki örneklem grubu incelenmiş kontrol amacıyla da benzer yaş ve sosyoekonomik durumdaki, cinsiyet açısından eşleştirilmiş, obez olmayan, sağlıklı gençler çalışmaya dahil edilmiştir. Gençlere çocuk depresyon envanteri(CDI), Rosenberg benlik saygısı ölçeği, yeme tutum testi(YTT) uygulanmış ve psikiyatrik görüşme yapılmıştır. Annelerine ise çocuk davranış değerlendirme ölçeği(ÇDDÖ), aile çocuk ilişkileri ölçeği-anne formu (AÇİÖ) verilmiştir. Sosyodemografik veriler ve obeziteyle ilgili bilgi formu çocuktan ve aileden alınan bilgilerle doldurulmuştur. Çalışmanın sonucunda : 1. ÇDDÖ skorlarında a) Obez gençlerde kontrol grubuna göre; etkinlik, sosyallik skorlarının daha düşük, anksiyete depresyon, sosyal sorunlar, somatik yakınmalar, sosyal içe çekilme, içe yönelik davranışlar skorlarının ve toplam sorun skorlarının daha yüksek olduğu saptanmıştır. b) Tedavi için hastaneye başvuran obez gençler, hastaneye başvurmamış obez gençlere göre; saldırganlık, suça yönelim, anksiyete depresyon, sosyal sorunlar, sosyal içe çekilme, içe ve dışa yönelik davranışlar ve toplam skorlarda daha yüksek puanlar almışlardır.