Çalışmada askeri liselerde eğitim-öğretim gören sporcu olan ve sporcu olmayan öğrencilerin problem çözebilme, strese karşı koyabilme, uyum becerileri ile akademik ders başarı düzeyleri arasındaki ilişkiler incelenerek, planlı ve sürekli antrenman yapan sporcu öğrenciler ile aynı yaş grubunda olan ve aynı ortamda yaşayan öğrenciler arasındaki farklıklıları ve benzerlikleri değerlendirmek amaçlanmıştır. Çalışmaya askeri liselerde eğitim-öğretim gören sporcu olan ve sporcu olmayan 813 öğrenci katılmıştır. Bulgulara ulaşmak için; “Kişisel Bilgi Formu”, problem çözme becerisi algıları için “Problem Çözme Envanteri”, stresle başaçıkma tarzlarını değerlendirmek için “Stresle Başa Çıkma Ölçeği” ve kişilik özelliklerini belirlemek için “Hacettepe Kişilik Envanteri” kullanılmıştır. Çalışmada sporcu öğrencilerin problem çözerken sporcu olmayan öğrencilerden daha fazla kendilerine güvendikleri ve problem karşısında daha planlı çözüm yollarına ulaştıkları sonucuna ulaşılmıştır (P<0.05). Stresle başa çıkma tarzlarında sporcu öğrenciler kendilerine daha fazla güvenmekte olup, sporcu olmayan öğrenciler stres karşısında, sporcu olan öğrencilere göre daha fazla boyun eğici yaklaşım göstermektedirler (P<0.05). Kişilik özelliklerinde ise sporcu öğrencilerin olmayanlara göre kişisel, sosyal ve genel anlamda daha uyumlu oldukları sonucuna ulaşılmıştır (P<0.05). Ayrıca öğrencilerin akademik başarıları değerlendirildiğinde sporcu olan öğrencilerin akademik başarılarının sporcu olmayanlara göre daha yüksek olduğu gözlenmiştir (P<0.05). Çalışmanın sonuçlarına dayanılarak eğitim-öğretim faaliyetlerine devam ederken spor takımlarında sporcu olarak yer almanın bireylerin kişilik özelliklerini olumlu yönde geliştireceği, problem çözme ve stresle başaçıkma becerilerine yardımcı olacağı ve öğrencilerin akademik başarılarına olumlu katkı sağlayacağı belirlenmiştir. Anahtar Kelimeler: Spor, Problem Çözme, Stresle Başaçıkma, Uyum, Eğitim