Amaç: Alopesi Areata (AA)'nm, T lenfositlerin saç foliküllerine yönelmesi sonucunda ortaya çıkan organa özgü otoimmün bir hastalık olduğu düşünülmekle birlikte, nedeni tam olarak aydınlatılamamıştır. AA'da aile hikayesi % 10-42 arasında değişmekte, akyuvar yüzey antijenleri belirleyicileri olan HLA-DR4, DR5 ve DQ3 varlığı sıklıkla eşlik etmektedir. Takip ettiğimiz 6 AA olgusunu psikiyatrik komorbidite, risk etkenleri ve tedaviye verilen cevap açısından incelemeyi amaçladık. Yöntem: Saç dökülmesi şikayeti ile polikliniğimize başvuran ve AA tanısı konan 6 olgu geliş yakınmaları, eşlik eden psikiyatrik bozukluklar, çevresel etkenler ve tedaviye verilen cevap açısından incelenmiştir. Bulgular: Yaşları 7-15 arasında değişen 3 erkek ve 3 kız hastanın ana geliş yakınması saç dökülmesi idi. 3 hastaya 10-20 mg/gün fluoksetin, 2 hastada 10-20 mg/gün imipramin önerildi. 2 hastanın aile öyküsünde AA vardı. Başvuru tarihlerinden en az 2 ay sonraki takiplerinde 3 hastanın saç dökülmesi oldukça gerilemiş ya da kaybolmuştu; 3 hastanın ise yakınmaları devam etmekteydi. Tedaviden fayda gören tüm olguların cinsiyeti kızdı ve her birinde bir anksiyete bozukluğu tanısı eşlik etmekteydi. Tartışma: Pek çok çalışma AA gelişimi öncesinde çevresel stres etkenlerinin, var olan psikiyatrik bozuklukların ve aile ortamının etkisini ortaya koymuştur. Tedavi genellikle palyatiftir. AA yakınmaları geri dönen her üç olguda da OKB, sosyal fobi ve ayrılık anksiyetesi bozukluğu gibi anksiyete bozukluklarının varlığı dikkat çekicidir. Psikiyatrik komorbiditenin yüksek oranlarda eşlik etmesi nedeniyle psikofarmakolojik ajanlar tedaviye eklenebilir.