Ergenlik döneminde ortaya çıkan bedensel hastalık, kişinin ruhsal ve bedensel gelişiminde diğer yaşlara oranla daha fazla sorun yaratma eğilimindedir. Bu araştırmada, bedensel hastalığa nedensel atıf yönünden ergenlerle erişkinler arasındaki farklılıkların ve ergenlik dönemine özgü özelliklerin belirlenmesi amaçlanmıştır. Ayaktan ya da yatarak sağaltılan 46 ergen ve 55 erişkin hasta örneklem grubu olarak alınmıştır. Veri toplama araçları olarak, sosyodemografik bilgi formu yanında, Norcross ve ark.'nııı 1984'cle geliştirdiği nedensel atıf ölçeğinin (Attributions for Psychological Problems Questionnaire) Karancı tarafından Türkçe'ye uyarlamış şekli kullanılmıştır. Erişkin grubu ile ergen grubu karşılaştırıldığında en temel farklılığın "aşırı karamsar düşünme" ile beliren, ergenlerin hastalık sorununu kendilerine yöneltmeleridir. Bu farklılığın, ergenin döneme özgU olarak yaşadığı dinamik iç çatışmalarla ilişkili olduğu ve kendilik gelişimini örseleyen beden hastalığının yarattığı çaresizlik duygusunun, kendine döndürülerek başedilmesi örüntüsüne yol açtığı düşünülmüştür. Çocukluk ve erişkinlik dönemleri arasında yer alan ve kendine özgü ruhsal ve bedensel birçok değişimin yaşandığı ergenlik dönemi ve bu dönemde yaşanan sorunlar, çocukluk ya da erişkinlik dönemlerinden ayrı ele alınmalıdır.