Bu araştırmanın amacı, ilköğretim 6, 7 ve 8. sınıf öğrencilerinin arkadaşlarıyla yaşadıkları çatışmaları çözmede arkadaşlarından yardım isteyip istemedikleri, hangi çatışmalar için yardım istedikleri, arkadaşlarının çözüm yolları, yararlı olup olmadıkları ve yardım istememe nedenlerini incelemektir. Bu amaca yönelik veriler araştırmacı tarafından geliştirilen bir anketin 451 ilköğretim ikinci kademe öğrencisine uygulanması sonucunda elde edilmiştir. Öğrencilerin yarıya yakınının arkadaşlarından yardım istedikleri, kız öğrencilerin daha çok yardım isteme eğilimde olduğu, fiziksel ve sözel saldırganlık, fikir uyuşmazlığı, kıskançlık, sıra sorunu, oyun sırasındaki anlaşmazlıklar gibi yardım istenen çatışmalara arkadaşlarının öneri verme, konuşma, arabulucu olma, barıştırma, dinleme, teselli etme, çözüm bulma gibi daha çok yapıcı yöntemleri kullanarak yardımcı oldukları ve öğrencilerin büyük çoğunluğunun bu yardımları yararlı bulduğu ortaya çıkmıştır. Öğrencilerin arkadaşlarından yardım istememe nedenlerini daha çok kendilerine (kendilerinin çözmesi) arkasından da arkadaşına (yardım etmeme, ilgisiz olma) ve soruna bağlı (sorunun küçük olması) nedenlere yükleme eğiliminde oldukları görülmüştür. Öğrencilerin arkadaşlarının çatışmalarını çözmeye yardım sürecinin daha sistematik hale getirilmesi için öneriler üzerinde durulmuştur.