Amaç: Bu çalışmada Sinop Üniversitesi Sağlık Yüksekokulu hemşirelik öğrencilerinin yalnızlık düzeyi, etkileyen faktörler ve bazı sosyo-demografik değişkenlerle ilişkisi incelenmiştir. Gereç ve Yöntem: Çalışmanın örneklemini Sinop Üniversitesinde Sağlık Yüksekokulu’nda okuyan 154 öğrenci oluşturmuştur. Çalışmada veriler 15 soruluk anket formu ve UCLA yalnızlık ölçeği aracılığıyla 2007 yılında toplanmıştır. Sonuç: Araştırmaya katılan öğrencilerin yaş ortalamalarının 20,18±1,56 olduğu, %65,6’sının arkadaşlarıyla birlikte evde, %34,4’ünün Yüksekokul yurdunda kaldığı saptanmıştır. Aynı zamanda öğrencilerin büyük çoğunluğunun %48.1’inin orta düzey yalnızlık puanına (36,54±7,72) sahip oldukları belirlenmiştir. Araştırma sonucunda elde edilen bulgulara göre, üniversite öğrencilerinin yalnızlık düzeylerinin annelerinin eğitim düzeyine ve mesleğine, babalarının eğitim düzeyine ve üniversite ihtiyaçlarını karşılama/karşılamama durumuna göre farklılaştığı belirlenmiştir (p<0,05). Bu çalışmada annelerin eğitim düzeyinin azalmasına bağlı olarak yalnızlık düzeyinin arttığı belirlenmiştir (x²:18,199, p<0.05). Aynı zamanda öğrencilerin üniversitedeki ihtiyaçlarını karşılayamamalarına bağlı olarak da yalnızlık düzeylerinin yükseldiği saptanmıştır (x²:10,448, p<0.05). Yalnızlık düzeyi ile sınıfı, kaldığı yer, ailenin yaşadığı yerleşim birimi, babanın mesleği, gelir durumu, üniversitedeki kendi başarı durumunu değerlendirme durumu arasında anlamlı bir ilişki bulunamamıştır (p>0,05).