1980' li yılların sonu ve 1990' ların başında ergenlik ve suçluların yaşamları boyunca anti-sosyal davranışlar da bulunması araştırmacıların yoğun olarak ilgisini çekmeye başlamıştır. Bazı akademisyenler bu yükselen paradigmayı gelişimsel kriminoloji veya hayat-boyu kriminoloji (suçluluk) olarak isimlendirmişlerdir. Suçlar büyük oranda ergenlik döneminde işlendiğinden dolayı, Kriminologlar ergenlik ve suç işleme konusundaki ilgilerini ve ampirik analizlerin birçoğu bu dönemi irdelemiştir. Bu alanda çoğu ampirik araştırma suçların başlangıç, suça devam etme (sebat) ve suçtan vazgeçme aşamalarının belirleyici unsurlarını ve bunların nasıl gerçekleştiğini incelemişlerdir. Bu çalışma hayat boyu suçluluk anlayışı ve hayat boyu suçluluk teorilerini irdeleyerek bu teorilerin suça başlama, suça devam etme ve suçtan vazgeçme olgularını karşılaştırmıştır. Ayrıca, hayat boyu suçluluk modelinin kriminoloji açısından politika önerilerini incelemiştir.