Amaç: Yetiştirme yurtlarında yaşayan ergenler, ruh sağlığı açısından dezavantajlı durumdadır. Bu çalışmada, koruma altındaki ergenlerin ruhsal belirtilerinin ve fiziksel etkinlik ile ilişkisinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Araştırma, Ankara’da yetiştirme yurtlarında yaşayan 13-16 yaş grubu ergenler (N=166) ile yürütülmüştür. Kesitsel nitelikteki çalışma- nın verileri 2008 yılında, Kısa Semptom Envanteri ve Kiddo-KINDL Yaşam Kalitesi Ölçeğini de içeren bir anket aracılığıyla gözlem altın- da toplanmıştır. Verilerin analizinde yüzde dağılımları, dağılım ölçüt- leri, gruplar arası karşılaştırmalarda ki-kare, t testi, ANOVA, Mann- Whitney U ve Kruskal-Wallis testleri kullanılmıştır. Bulgular: Araştırma kapsamındaki ergenlerin %65,7’si erkek olup, yaş ortancası 16,0’dır. Kızlar, okula/işe gitmeyenler, okulundan memnun olmayanlar, aileleri ile görüşenler, uzun süreli hastalığı olanlar, ilaç kullananlar, uyku sorunu yaşayanlar, düzenli sigara kullananlar, ailesinde uzun süreli hastalık olanlar ve yaşam kalitesi puanı ortalamanın altın- da olanlar ruhsal sorunlar açısından daha yüksek riskli (RCİ-Rahatsızlık Ciddiyeti İndeksi>1 SS) bulunmuştur. Sporla uğraşan ergenlerin sigara, alkol, madde ve ilaç kullanma sıklıkları, RCİ ve depresyon puanları spor yapmayanlara göre daha düşük, yaşam kalitesi puanları ise daha yüksektir. Sonuç: Yetiştirme yurtlarındaki ergenlerin ruhsal belirti düzeyi, genel ergen nüfusa göre yüksektir. Sporla uğraşan ergenlerin ruh sağlığı ve sigara, alkol, madde kullanımından kaçınma davranışları daha olumlu bulunmuştur. Ergenlerin spor konusunda teşvik edilmeleri ve yurtlarda spor olanaklarının iyileştirilmesi, ruh sağlığının geliştirilmesi açısından önemli gözükmektedir.