Amaç: İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi Psikiyatri Kliniğinde yatarak sağaltım gören çocuk ve ergenlere ait klinik ve sosyodemografik özelliklerin geriye dönük dosya taraması ile incelenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: 1 Ocak 2004 – 1 Ocak 2009 tarihleri arasında yatarak tedavi gören on sekiz yaş altı hastaların dosyaları geriye dönük olarak incelenmiştir. Sonuçlar: Yatarak tedavi gören 84 ergen (53 kız ve 31 erkek) değerlendirilmeye alındı. Erkeklerin yaş ortalaması 16.5 iken kızların yaş ortalaması 16.4’tü. 57 (%67.9) hasta eğitimini sürdürürken, 27’si (%32.1) eğitimini lise veya daha öncesi dönemde bırakmıştı. Hastaların serviste ortalama yatış süresi 22.2±17.48 gündü. Hastanede en uzun süre yatışa sebep olan hastalık grubu madde kullanım bozuklukları olarak tespit edildi. Psikotrop ilaç kullanımının %65.5’i çoklu ilaç kullanımı, %27.4’ü ise tek ilaç kullanımı şeklindeydi. En sık kullanılan ilaç grubu antipsikotik ilaçlardı. Hastalarda en sık yatışa yol açan semptomlar intihar düşünceleri veya intihar girişimleri şeklindeydi. Duygudurum bozuklukları, psikotik bozukluklar ve dissosiyatif bozukluklar en fazla tespit edilen tanı gruplarıydı. Erkeklerde en fazla görülen tanı grubu psikotik bozukluklar (%45.2) iken, kızlarda ise duygudurum bozuklukları (%28.3) ve dissosiyatif bozukluklar (%28.3) en sık gözlenen tanılardı. Tartışma: Ülkemizde çocuk ve ergen ruh sağlığı yataklı servisleri çok az sayıdadır. Bu yüzden bu yaş grubundaki hastalar genellikle erişkin psikiyatri servislerine yatırılarak tedavi edilmektedir. Yataklı servislerde tedavi gören çocuk ve ergenlerin klinik ve sosyodemografik özellikleriyle ilgili çalışmaların artması ve deneyimlerin paylaşılması önemli katkılar sağlayacaktır.