Birinci Dünya Savaşı sonrasında Avusturya Macaristan İmparatorluğunun yıkılmasıyla topraklarında yeni ulus devletlerin oluştuğu bu coğrafyada Avusturya, nüfus bütünlüğünü korumakla birlikte siyasi ve ekonomik anlamda hayli küçülür. St. Germain anlaşmasının getirdiği ağır şartlar onu yeni arayışlara itecektir. 1918’den itibaren özellikle ordudaki asker sayısının kısıtlanması sonucunda, bu ihtiyacı karşılamaya yönelik olarak ama aynı zamanda uluslaşma sürecinde önemli bir işlev gören bir siyasi terbiye aracı olarak kadın ve gençlik teşkilatlarını kurarlar. Revizyonist politikalar yürüten ülkelerin yanında yer alan Avusturya’nın olası savaş için nüfusunu dinamik tutmaya yönelik bu tavrı, başta Almanya olmak üzere İtalya, Bulgaristan, Yugoslavya ve Macaristan vb. diğer ülkelerde de görülür. Farklı adlar altında mevcut siyasi partilerin organı olarak veya onlardan bağımsız bir biçimde organize edilmiş olan kadın ve gençlik örgütleri zamanla hem halktan hem de hükümetlerinden sağladıkları destek aracılığıyla sayıları yüz binleri bulan geniş organizasyonlara ulaşırlar. Avusturya’da en büyüğü Jung-Vaterland olarak adlandırılan gençlik örgütü ordu benzeri bir yapılanma ile okul çağlarından başlayarak çocukların askeri bir disiplinle yetişmelerini sağlarken, dini, milli ve halkçı değerleri üstün tutan bir devlet anlayışına bağlı kalmayı da en önemli değerlerden sayar. Yaklaşan İkinci Dünya Savaşı bu faaliyetlerin daha etkin bir biçimde yürütülmesinin yanı sıra, büyük çoğunluğunu Almanya ile birleşmekten yana olanların oluşturduğu yaklaşımın hayata geçirilmesini de hızlandıracaktır. Anti-revizyonist blok içinde yer almasına rağmen Avrupa’daki bu tür oluşumları dikkatle takip eden Türkiye ise bu durumu kendi ülkesinde olası savaş durumunda alacağı siyasi tavrı belirlemenin dışında, sosyal ve kültürel alanda devrim çabalarının hızla sürdüğü bu dönemde halkevleri gibi kültür kurumları aracılığıyla siyasi ve toplumsal dönüşüm kodlarının aktarıldığı benzer çabaları hayata geçirmek şeklinde değerlendirir. Bu yaklaşım bir yandan gençliğin köklü değişimi benimseyen bir anlayışla yetiştirilmesini sağlarken, diğer yandan ulus devlet inşa sürecinin tamamlanmasına katkı sağlayacaktır.