Bu çalışmanın amacı, Türkiye ve ABD'de öğrenim görmekte olan lisansüstü öğrenim gören öğrencilerin yalnızlık düzeyi açısından farklılaşıp farklılaşmadığını ve bazı psikososyal değişkenlere bağlı olarak yalnızlık puanları açısından gruplar arasında fark olup olmadığını belirlemektir. Bu amaçla Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi (23 kız, 29 erkek) ve Amerika'da (25 kız, 33 erkek) lisansüstü düzeyde öğrenim gören 110 üniversite öğrencisine UCLA Yalnızlık Ölçeği ve Bilgi Formu birlikte uygulanmıştır. Analizler sonucunda grupların yalnızlık düzeyi açısından farklılaşmadığı, ancak, yalnızlık düzeyinin yaş, cinsiyet ve öğrenim görülen alana göre değişmediği, yakın ve samimi arkadaş sayısı ve burslu olma durumuna bağlı olarak değiştiği görülmüştür. Regresyon analizi sonuçları, yakın ve samimi arkadaş sayısı ve burslu olma durumunun yalnızlık düzeyini yordamada (öngörmede) etkili değişkenler olduğunu göstermiştir. Elde edilen bulgular, diğer araştırma bulguları çerçevesinde tartışılmıştır.