Amaç: Akne vulgaris, ergenlerde sık görülen dermatolojik hastalıklardan biridir. Bu hastalarda pek çok psikiyatrik mobidite rapor edilmiştir. Bu çalışmanın amacı akne vulgarisli ergenlerde yaşam kalitesi, yalnızlık ve yaşam doyumu düzeylerinin belirlenmesidir. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya akneli 264 ergen ve 250 kontrol dahil edildi. Akne şiddeti global akne derecelendirme sistemi (GADS) ile tayin edildi. Akneli ergenler ve kontrol grubunda yaşam kalitesi Gupta ve ark. tarafından geliştirilen akne yaşam kalite ölçeği (AYKÖ) ile, yalnızlık düzeyleri Russel, Peplau ve Ferguson (1978) tarafından geliştirilen UCLA yalnızlık ölçeği (UYÖ) ile ve yaşam doyumu düzeyleri Diener ve ark. tarafından geliştirilen yaşam doyumu ölçeği ile değerlendirilmiştir. Bulgular: Hastalarda akne yaşam kalitesi ortalama puanı (13,67±4,75) kontrollere göre (11,14±2,94) anlamlı şekilde daha yüksekti (p<0,001). UCLA yalnızlık ölçeği ortalama puanı akneli hastalarda (32,15±8,46) kontrollere (30,52±8,70) göre anlamlı şekilde daha yüksekti (p=0,031). Hasta grubunda yaşam doyumu ölçeği ortalama puanı (21,82±6,40) kontrollere göre (23,04±6,45) anlamlı şekilde daha düşüktü (p=0,033). Yaşam doyumu puanları açısından aknesi hafif, orta ve şiddetli olanlar arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (sırasıyla, 22,15±6,32, 21,61±6,20, 16,00±7,26, Kruskal Wallis Testi p=0,036). Akneli ergenlerde YDÖ ve UYÖ puan ortalamaları cinsiyetler arasında anlamlı farklılık göstermezken, erkeklere akne yaşam kalitesi puanları anlamlı şekilde daha yüksek seyretmekte idi. Sonuç: Sonuçlarımız akneli ergenlerin yaşam kalitelerinin ve yaşam doyumlarının kontrollere göre anlamlı şekilde düştüğünü ve yalnızlık düzeylerinin anlamlı şekilde arttığını göstermiştir. Çalışmamız akne vulgarisli hastalarda yalnızlık ve yaşam doyumunu ortaya koyan ve bu parametrelerin yaşam kalitesi ve akne şiddeti ile ilişkisini irdeleyen ilk çalışma olması açısından önem taşımaktadır.