Bu çalışmanın amacı, üniversite takımlarında sporcu olan öğrencilerle spor yapmayan öğrencilerin iletişim becerisi düzeylerinin karşılaştırılmasıdır. Araştırmada sporcu öğrencilerin yaptıkları spor türüne ve sporcu olan ve spor yapmayan öğrencilerin cinsiyet, ekonomik durum, sınıf düzeyi değişkenlerine göre iletişim becerisi düzeyleri karşılaştırılmıştır. Ege bölgesindeki 4 üniversitenin takımlarında sporcu olan 329 ve spor yapmayan 329 toplamda 658 öğrenci araştırmanın örneklemini oluşturmuştur. Çalışmada veri toplama araçları olarak Korkut (1996) tarafından geliştirilen “İletişim Becerilerini Değerlendirme Ölçeği” (İBDÖ) ve araştırmacılar tarafından geliştirilen üniversite takımlarında sporcu olan ve spor yapmayan öğrenciler için ayrı ayrı uygulanan 2 adet “Kişisel Bilgi Formu” kullanılmıştır. Verilerin analizinde “MannWithney U” ve “Kruskal-Wallis H” istatistiksel test teknikleri kullanılmıştır. Araştırma bulgularına göre sporcu olan ve spor yapmayan üniversite öğrencilerinin iletişim becerisi düzeylerinde istatistiksel olarak anlamlı fark olduğu bulunmuştur (U=41519.5, p<0.05). Cinsiyet faktörüne göre de iletişim becerisi düzeylerinde her iki grupta da istatistiksel olarak anlamlı bir fark olduğu belirlenmiştir (Usporcu=9757.00, p<.05; Uspor Yapmayan=11160.00, p<.05). Araştırmanın diğer değişkenleri olan yapılan spor türü (F2=4.184, sd=2, p>.05), sınıf düzeyi (F2 sporcu=2.248, sd=3, p>.05; F2 spor yapamayan=3.390, sd=3, p>.05) ve ekonomik duruma (F2 sporcu=0.469, sd=2, p>0.05; F2 spor yapmayan= 3.387, sd=2, p>0.05) göre üniversite takımlarında sporcu olan ve spor yapmayan öğrencilerin iletişim becerisi düzeylerinde istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktur. Araştırma sonuçlarına göre üniversite takımlarında sporcu olan öğrencilerin iletişim becerisi düzeyleri spor yapmayanlara göre; sporcu olan ve spor yapmayan her iki öğrenci grubunda kız öğrencilerin iletişim becerisi düzeyleri erkek öğrencilere göre daha yüksektir.