Bu tez; kafeleri üçüncü yerler, sosyal iletişim, sosyal ve sembolik sermayenin temel tartışmaları bağlamında incelemektedir. Araştırma, kentsel ve sosyal değişimlerle üçüncü yerlerde sosyal iletişimin nasıl değiştiğini, sosyal ve sembolik sermaye ve mekânsal ayrışma arasındaki karşılıklı ilişkiyi kafeler olgusu içinde incelemektedir. Çalışma, Balıkesir/ Altıeylül ve Karesi ilçelerindeki kafeler üzerine inşa edilmiş, sebebi ise kafeleri kullanan genç nüfusun bu ilçelerde yoğun olmasıdır. Araştırma, etnografik ve fenomenolojik bir yaklaşımla gerçekleştirilmiştir. Araştırmada maksimum çeşitlilik örneklemi kullanılmış olup örneklemi Altıeylül ve Karesi ilçelerinde kafeleri kullanan gençler oluşturmuştur. Toplamda 18 kafede 40 genç ile görüşülen araştırmada, katılımcıların 25'i kız 15'i ise erkektir. Veriler, araştırmacı tarafından geliştirilen yarı yapılandırılmış görüşme ve gözlem formu ile toplanmıştır. Araştırma sonucunda, lise ve üniversite öğrencilerinin kafelerde farklı eylemlerde bulundukları ve kafelere farklı anlamlar yükledikleri anlaşılmıştır. İnternetin ve sosyal medyanın hayatın her alanına yayılmasıyla sosyal iletişimi etkilediği, kafelerde internetin önem kazandığı, kullanılan uygulamalarla sosyalleşme algısının değiştiği görülmüş ve kafelerin melez bir üçüncü yere dönüştüğü anlaşılmıştır. Ayrıca kafelerin zevk ve beğeni ayrımı ile desteklenen sembolik sermayenin mekânsal ayrışmanın temelini oluşturduğu ve gençlerin kontrol mekanizmasından kaçmak için kafeleri mikro coğrafya kapsamında kullandıkları gözlemlenmiştir. Veriler ışığında; üçüncü yerlerin sosyal bir gösterge olduğu, sosyal iletişim, sosyal ve sembolik sermaye ile farklı eylem ve anlamlara ev sahipliği yaptığı ortaya çıkmıştır.