Bu çalışma, Sağlık Meslek Lisesi'nde öğrenim gören öğrencilerin Benlik-Saygısı düzeyleri ile Başarılarını araştırmak amacıyla metodolojik ve tanımlayıcı olarak planlanmıştır. Araştırmanın evrenini İstanbul İl Merkezinde, araştırma yapılacak Sağlık Meslek Lisesi yetkilileri ile görüşüp gerekli izinler alındıktan sonra bu okullarda öğrenim gören son sınıf öğrencilerinden çalışmamıza katılmayı kabul eden 137'si kız, 5'i erkek toplam 142 öğrenci oluşturmuştur. Verilerin toplanmasında; literatür bilgisine dayalı olarak geliştirilen, öğrencileri tanıtıcı Bilgi Formu ve Rosenberg Benlik-Saygısı Ölçeği kullanılmıştır. Veriler; yüzdelik, ortalama, standart sapma, "t testi", tek yönlü varyans analizi ve "ki kare" ile değerlendirilmiştir. Araştırmamızda, öğrencilerin yaş ortalamaları 17.97±0.62 olup, %88.7'si çekirdek aileye, %41.5'i dört ya da daha fazla kardeşe ve %88.7'si dengeli ekonomik yapıya sahip, öğrenci annelerinin %62'si, babalarının %56.4'ü ilköğretim mezunu olup, annelerin %87.4'ü ev hanımı babaların ise %37.3'ü serbest çalışmaktadır. Kız öğrencilerin, Benlik-saygısı düzeyleri, erkek öğrencilere oranla daha yüksek ve yatılı öğrenim gören öğrencilerin "İnsanlara Güven Duymaları", gündüzlü öğrencilere oranla daha fazladır. Öğrencilerin, aile tipi, ekonomik yapısı, kardeş sayıları, kardeş sıralaması, anne-babanın eğitimi ve mesleği benlik-saygısı düzeylerini etkilememektedir.-2- Öğrencilerin, genel olarak benlik-saygısı düzeylerinde bir fark saptanmaz iken, alt ölçümlerde okullar arası farklılık saptanmıştır. Öğrencilerin, Benlik-Saygısı düzeyi ile aile tipleri arasında anlamlı bir fark saptanmamıştır. Buna karşın aile tipleri ile "Kendilik Kavramının Sürekliliği" ileri derecede anlamlı, "İnsanlara Güven Duyma" ve "Hayalperestlik" düzeyleri anlamlı bulunmuştur. Öğrencilerin benlik-saygısı düzeyi ile başarıları arasında anlamlı bir fark saptanmaz iken, "Kendilik Kavramının Sürekliliği" ve "Depresif Duygulanım" düzeyleri anlamlı bulunmuştur.