Amaç: Öğrenme bozukluklarının (ÖB) yaygınlığını bir ölçekle belirlemek için tanı ölçütleri net değildir. Bu nedenle gerçek yaygınlık oranları bilinmez ve veriler geniş bir aralıktadır. Bu araştırmada, Silver’ın tanı ölçütlerine göre Sivas il merkezindeki ilköğretim öğrencilerinde olası ÖB’lerin oranının belirlenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Araştırmanın evrenini Sivas il merkezindeki ilköğretim okullarının birinci kademesindeki (1.-5. sınıf) tüm öğrenciler oluşturdu; 65 ilköğretim okulunda 26843 öğrenci vardı. Örneklemi, seçilen dokuz okuldaki 7-12 yaşları arasındaki 1340 öğrenci oluşturdu. İl merkezindeki okullar alt alta sıralandı, rasgele yöntemle dokuz okul seçildi. Sınıflar da rasgele yöntemle seçildi. Öğrencilerin öğretmenlerine ve anne-babalarına anket formu verildi. Bu formda demografik bilgiler ve Silver’ın önerdiği öğrenme bozuklukları tanı ölçütleri vardı. Ölçütlerin yarıdan çoğuna olumsuz yanıt verilen öğrenci “öğrenme bozukluğu olasılığı var” olarak değerlendirildi. Hem öğretmenlerin, hem de annebabaların doldurduğu formlar değerlendirildi. İki formun da doldurulduğu öğrenci sayısı 845, yanıt oranı %63.06 idi. Verilerin istatistiksel değerlendirmesinde ki-kare testi kullanıldı. Öğrencilerin anne-babalarından yazılı aydınlatılmış onam alındı. Bulgular: Olası ÖB’lerin oranı öğretmen değerlendirmelerine göre %36.8, anne-baba değerlendirmelerine göre %37.9 olarak bulundu. Öğretmen değerlendirmelerine göre olası okuma bozukluğunun oranı %18.8, olası yazma bozukluğunun %18.0, olası matematik bozukluğunun %24.1; anne-baba değerlendirmelerine göre sırasıyla %26.5, %6.0, %21.5 olarak bulundu. Olası okuma ve yazma bozuklukları arasındaki fark istatistiksel yönden anlamlıydı (sırasıyla χ 2=14.25, p<0.001; χ2=57.11, p=0.000). Öğretmen ve anne-baba değerlendirmelerinde olası okuma bozukluğu erkeklerde kızlardan anlamlı düzeyde daha yüksek bulundu (sırasıyla χ2=18.07, p=0.000; χ2=17.41, p=0.000). Öğretmen ve anne-baba değerlendirmelerinde olası ÖB en yüksek oranda yedi yaşında ve birinci sınıfta bulunmuştur. Fakat öğretmen değerlendirmelerinde oran anne-baba değerlendirmelerinden yaklaşık iki kat daha yüksektir. Tartışma: Bulduğumuz olası ÖB oranları literatürdeki ÖB oranlarından yüksektir. Literatürde verilen oranlar ÖB, bizim oranlarımız olası ÖB ile ilgilidir. Tek bir ölçekle tanı konamayacağı için, sonuçlarımızı literatürle karşılaştırmak doğru olmaz. ÖB’lerin açık tanımı ve standart, geçerli, güvenilir tanı ölçütleri ve ölçekler geliştirilerek geniş örneklemlerle yaygınlık çalışmalarının yapılması önerilir.