Günümüzde tüm dünya da çalışan çocuk sayısı 250 milyonunun üzerindedir. Toplumların geleceği olan bu bireyler, erken yaşlarda çalışma yaşamının ağır ve tehlikeli koşullarıyla karşı karşıya kalmakta ve çok sayıda çocuk için çalışma, insan haklarını temelinden sarsan bir uygulamaya dönüşmektedir. Çocuğun çalışması çoğu zaman eğitimden yoksun kalmasına, fiziksel ve düşünsel gelişiminin olumsuz yönde etkilenmesine ve sonuçta toplum yönünden onarılası güç bir çok olumsuzluğa neden olabilmektedir. Bununla birlikte çalışma, formel mesleki eğitimin güçlü bir alternatifi olabilir ve çocuğu geleceğe hazırlayabilir. Ayrıca ailenin yaşamını sürdürmesi açısından da kaçınılmaz olabilir. Anlaşılabileceği gibi çocukların çalışma yaşamı içinde yer alış nedenleri ve ortaya çıkardığı sorunlar çok boyutludur ve kısa vadede ortadan kaldırılması güç görülmektedir. Bu nedenle de 19. yüzyılın başlarında ilk sosyal politika önlemleri çocuk işgücünü korumaya yönelik olarak geliştirilmiştir. Günümüzde de başta UÇÖ olmak üzere konu ile ilgili bir çok kurum ve kuruluş çocuk işgücünün çalışma yaşamından uzaklaştırılması doğrultusunda çalışmalarını sürdürmektedir. Bu çalışmanın da amacı; Türkiye'de çocuk işgücünün varolan durumunu ve sorunlarını saptamak, sorunların ortadan kaldırılması için uygulanabilir ve makul sosyal politikaları belirlemektir.