Adolesanların Sık Karşılaştığı Kasıtsız ve Kasıtlı Yaralanmalara Yönelik Riskli Davranışların Adana İl Merkezindeki Lise Öğrencileri Arasındaki Yaygınlığı

TEZ

Adolesanların Sık Karşılaştığı Kasıtsız ve Kasıtlı Yaralanmalara Yönelik Riskli Davranışların Adana İl Merkezindeki Lise Öğrencileri Arasındaki Yaygınlığı

Yazar/Hazırlayan
Üniversite
Enstitü/Fakülte
Anabilim Dalı
Tez Danışmanı
Tez Yılı
YÖK Tez No
118722
Tez Türü
Tıpta Uzmanlık
Kategori
Tez Özeti
Adolesan dönemi, pek çok karakter özelliklerinin hızla değiştiği, çocukluk ile yetişkinlik arasında yer alan bir geçiş dönemidir. Adolesan dönemi yaşamın sağlıklı bir periyodu olmasına karşın, diğer yaş gruplarında olduğu gibi bu dönemin de kendine has morbidite ve mortalite sebepleri vardır. Bunların en önemlileri sırasıyla, taşıt kazaları ile ilgili kasıtsız yaralanmalar, kişiler arası şiddet ve kendi kendine şiddet ile ilgili kasıtlı yaralanmalardır. Bu çalışmanın amacı, adolesanların sık karşılaştığı kasıtsız ve kasıtlı yaralanmalarla ilişkili riskli davranışların lise öğrencileri arasındaki yaygınlığını belirlemektir. Çalışmaya, Adana'da 10 ayrı liseye devam eden 2352 öğrenci dahil edildi. Öğrencilerin %50,1'i erkek, %49,9'u kızdı. Kasıtsız yaralanmalarla ilişkili olarak, öğrencilerin %19,9'unun son 12 ay içinde en az bir kez sürücü belgesi olmaksızın motorlu araç kullandığı, % 20,3 'ünün hiçbir zaman emniyet kemeri takmadığı, motosiklete binenlerin %91'inin ve bisiklete binenlerin %96,9'inin hiçbir zaman koruyucu başlık kullanmadığı tespit edildi. Üst sınıf düzeyindeki öğrenciler arasında, sürücü belgesi olmaksızın motorlu araç kullanma sıklığı yüksek, emniyet kemeri kullanma sıklığı düşüktü. İki durum da istatistiksel olarak anlamlıydı (p< 0,001, p< 0,05). Annesi eğitimli olan öğrenciler arasında emniyet kemeri kullanma sıklığı daha yüksekti. Bu durum istatistiksel olarak anlamlıydı (p< 0,01). Kişiler arası şiddete yönelik olarak, son bir yıl içinde öğrencilerin %6,4'ü, üzerinde bir tabanca taşımış, % 30,2'si fiziksel kavgada bulunmuş ve %1' i,7'i son 30 gün içinde üzerinde bıçak taşımıştır. Erkek öğrencilerin üzerinde tabanca taşıma sıklığı ve bıçak taşıma sıklığı daha fazlaydı. Her iki durum istatistiksel olarak anlamlıydı (p< 0,001, p< 0,05). Erkek öğrencilerin fiziksel kavgada bulunma sıklığı daha fazlaydı ve bu durum istatistiksel olarak anlamlıydı (p<0,001). Kendi kendine şiddete yönelik olarak; öğrencilerin % 22,4'ünün aklından ciddi olarak özkıyım düşüncesi geçmiş, % 14,1'si özkıyım planı yapmış ve % 6,2'si özkıyım girişiminde bulunmuştur. Özkıyım düşüncesi, planı ve girişim sıklığı kız öğrencilerde daha fazlaydı. Bu durum istatistiksel olarak anlamlıydı (p<0,001). Sonuç olarak, liseli adolesanlar arasında kasıtsız ve kasıtlı yaralanmalarla ilişkili riskli davranışların yaygınlığının yüksek olduğunu söyleyebiliriz. Bu sonuca göre adolesanların ruhsal ve fiziksel sağlıklarını düzeltmek için riskli davranışlar hakkında eğitilmeleri gerektiği söylenebilir.

Ergin, Ahmet, Adolesanların Sık Karşılaştığı Kasıtsız ve Kasıtlı Yaralanmalara Yönelik Riskli Davranışların Adana İl Merkezindeki Lise Öğrencileri Arasındaki Yaygınlığı , Çukurova Üniversitesi, Tıp Fakültesi, 2002, Tıpta Uzmanlık.