Bu çalışmada, 12–17 yaş arasındaki öğrencilerde özsaygı ve depresyon düzeylerinin ve bunları etkileyen faktörlerin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırma 2009 yılında Çorum İline bağlı Kargı İlçe merkezinde bulunan ilköğretim okulları ve liselerde yürütülmüştür. Araştırma bölgesindeki ilköğretim okullarının 6 – 8. sınıflarında ve liselerin 9–11. sınıflarında okuyan 823 öğrencinin tamamının araştırma kapsamına alınması planlanmış, toplam 622 öğrenci ile ilgili veriler değerlendirmeye alınmıştır. Veriler anket formu, “Çocuklar İçin Depresyon Ölçeği” ve “Coopersmith Özsaygı Envanteri” ile toplanmıştır. Verilerin analizinde, Tek Yönlü Varyans Analizi (Post Hoc-Tukey testi) ve unpaired t testi, Pearson korelasyon analizi kullanılmıştır. Araştırma kapsamına alınan öğrencilerin % 47.7’si kız, % 52.3’ü erkektir. Öğrencilerin % 73.0’ü ilköğretimin orta kademesinde, % 27.0’si liselerde eğitim görmektedir. Öğrencilerin aileleri ile yaşadıkları sorunların başında ders çalışma konusu gelmektedir. Araştırma grubunda ortalama depresyon puanı 13.3±7.3 ve ortalama özsaygı puanı 33.3±8.1 olarak bulundu. Anne–babanın öğrenim düzeyi, kardeş sayısı, doğum sırası, ailenin ekonomik durumu öğrencinin arkadaşlarıyla ilişkisi, algılanan sağlık durumu, algılanan ağırlık durumu ve ağırlığından memnun olma durumunun, öğrencilerin depresyon ve özsaygı puanlarını önemli ölçüde etkilediği saptanmıştır. Baskıcı tutum sergileyen ailelerin çocuklarında depresyon puanları yüksek, öz saygı puanları düşük bulunmuştur. Özsaygı ve depresyon puanları arasında negatif yönde güçlü bir ilişki bulunmuştur. Okullarda, rehberlik ve danışmanlık hizmetleri daha etkili hale getirilerek, öğrencilerin özsaygı düzeyleri güçlendirilmeli ve depresyon şüphesi olan öğrencilerin hekime başvurması sağlanmalıdır.