Bu çalışmanın amacı; Türkiye’deki zorunlu eğitim çağındaki çocukların ilköğretime katılım düzeyleri ve eğilimleri ile okul dışında kalmış çocukların sayısal boyutlarını ortaya koymak ve bu bulgulara dayalı olarak, çocukların eğitim hakkını kullanma düzeyleri konusunda bir değerlendirme yapmaktır. Gelinen noktada, zorunlu eğitim yaşı grubundaki tüm çocukların eğitime kavuşturulması hedefine henüz ulaşılamamış kız çocuklarının daha fazla ihmal edildiği sonucuna varılmıştır. Geriye kalan yaklaşık %10’luk bir hedef kitlenin (özellikle çalıştırılan çocuklar, sokak çocukları, göçerler, özürlü çocuklar, kentsel ve kırsal kesimdeki yoksul aile çocukları vb.) eğitime kavuşturulmasının diğer gruplardan daha güç ve maliyetinin daha yüksek olması beklenmekte olup; çözüm önerileri getirilmektedir.