Bu araştırmanın amacı, boşanmış ve boşanmamış aileye sahip ergenlerde yalnızlık, yaşam doyumu, sosyal destek düzeyleri ve bazı değişkenlerin anlamlı şekilde farklılaşıp farklılaşmadığını incelemektir. Araştırma grubu 2011-2012 eğitim öğretim yılında Isparta il merkezindeki 12 resmi liseye devam eden 400 lise öğrencinden oluşmaktadır. Araştırma grubundaki öğrencilerin 203?ü (%50.8) boşanmamış, 197?si (%49.2) boşanmış aileye sahiptir ve 245?i (%61.2) kız, 155?i (%38.8) erkektir. Araştırma kapsamında ?UCLA Yalnızlık Ölçeği?, ?Yaşam Doyumu Ölçeği?, ?Algılanan Sosyal Destek Ölçeği? ve ?Kişisel Bilgi Formu? kullanılmıştır. Analizler SPSS 16.0 paket programı aracılığıyla .05 anlamlılık düzeyinde test edilmiştir. Verilerin analizinde tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ve çok yönlü varyans analizi (MANOVA) yapılmıştır. Varyansların homojenliği Levene Testi ile belirlenmiştir. Elde edilen bulgulara göre; boşanmış aileye sahip ergenlerin boşanmamış aileye sahip ergenlere göre yalnızlık düzeyleri daha yüksek, yaşam doyumu ve sosyal destek düzeyleri ise daha düşüktür. Anne baba evlilik durumuna göre aile desteği anlamlı şekilde farklılaşırken, arkadaş ve öğretmen desteği anlamlı şekilde farklılaşmamaktadır. Ergenlerin yalnızlık, yaşam doyumu ve sosyal destek düzeyleri üzerinde anne baba evlilik durumu ve demografi değişkenlerin ortak etkisi anlamlı düzeyde bir fark yaratmamıştır. Boşanmış aileye sahip ergenlerde boşanmanın üzerinden geçen süreye göre yalnızlık, yaşam doyumu ve sosyal destek düzeyleri anlamlı şekilde farklılaşmamaktadır.