Çağımızda zaman yetersizliği, hemen hemen bütün insanların ortak problemidir. Özellikle profesyonel çalışma içindekiler, sınırlı zamanda bir çok işi yapmak durumundadırlar. Belli bir sürenin sonunda yapılması gerekli işlerin bitirilememiş olması, insanları zamanı değerlendirme konusunda tekrar düşünmeye itmektedir. Bu yüzden günümüzde zaman yönetimi konusu, kişisel gelişim konuları içinde liste başı olmaya devam etmektedir. Zaman yönetimi, kişinin özel ve iş hayatında amaçlarına etkili ve verimli bir şekilde ulaşabilmesi için planlama, organize etme ve kontrol etme gibi yönetim fonksiyonlarını kendi faaliyetlerine uygulama sürecidir (Erdem, 1999: 27). Zaman, insanların çok çalışarak artırabilecekleri bir kaynak değildir. Zaman yönetiminin amacı sınırlı olan zamanı artırmak değil, sınırlı zaman içinde yapılan faaliyetlerin niteliğini artırmaktır. Öğrenciler ders programlarını takip etme, sınavlara sistemli bir şekilde hazırlanma, ders dışı çeşitli kurslara katılma ve diğer faaliyetler için zamanı iyi değerlendirmek durumundadırlar. Yapılan araştırmalarda olumlu zaman yönetimi davranışlarının öğrencilerin akademik başarısını etkilediği ortaya konmuştur (Misra and McKean, 2000; Campbell and Svinson, 1992; Britton and Tesser, 1991; Macan et al., 1990). Zaman yönetimini olumuz yönde etkileyen davranışlar önemli bir stres ve kötü akademik performans kaynağı olarak değerlendirilmektedir (Macan et al., 1990: 760).