Bu araştırmanın amacı, genç yetişkinlik dönemindeki bireylerin bağlanma stillerinin, yakın ilişkilerindeki psikolojik eğilimlerinin ve ilişki inançlarının incelenmesidir. Betimsel tarama modellerinden deneysel olmayan nicel araştırma modeli kullanılarak yapılan araştırmaya 18-40 yaş aralığındaki Genç Yetişkinlik Dönemi içerisinde bulunan, 314 kadın 134 erkek olmak üzere toplam 448 kişi katılmıştır. Araştırmada ölçme aracı olarak Demografik Bilgi Formu, Yakın İlişkilerde Yaşantılar Envanteri II (YİYE II), Çok Boyutlu İlişki Ölçeği (ÇBİÖ) ve İlişki İnançları Ölçeği (İİÖ) kullanılmıştır. Demografik bilgi formu ve ölçekler katılımcılara internet üzerinden gönderilmiştir. Elde edilen verilerin analizinde t-testi, MANOVA (çok değişkenli varyans analizi) ve stepwise (aşamalı) regresyon istatistiksel yöntemleri kullanılmıştır. İstatistiksel analiz ve hesaplamalara göre, yakın ilişkilerdeki psikolojik eğilimlerin cinsiyet, ilişki durumu ve çocuk sahibi olma/olmama değişkenleri açısından anlamlı olarak farklılaştığı bulunmuştur. Bağlanma stilleri (kaygılı ve kaçınmacı) ilişki durumuna göre anlamlı olarak farklılaşmaktadır. Bulgular, erkeklerin ve evli bireylerin yakın ilişkilerinde daha fazla akılcı olmayan inanca sahip olduğunu işaret etmektedir. Son olarak yakın ilişkilerdeki psikolojik eğilimlerin, kaçınmacı bağlanma stilini yüzde 47 düzeyinde yordadığı tespit edilmiştir.