Sosyal değişim ve dönüşüm sürecinde, amaçlarına ulaşmak için kurumsal araçları kullanamayan ya da kullanamayacağını düşünen gençlik sapma davranışlarına yönelir. Bu durum devlete, topluma, dine, yerleşik kültüre, sisteme, aileye karşı protesto olan intihar davranışıyla somut olarak ortaya çıkmaktadır. Lise gençliği üzerine yapılan bu çalışma da, Durkheim’in ifade ettiği “cinayetler kırsal kesim kökenli olmasına rağmen, intihar kent kökenlidir” düşüncesinin aksine, kırsal kesimde yaşayan gençlerin çaresizlik duygusu ve gerginliklerinin sonucunda görülen intihar vakalarının temelleri, sosyolojik düzlemde ortaya çıkarılmak istenmektedir. Araştırmanın ana evrenini Adıyaman İl Merkezi lise çağı gençliği oluşturmaktadır. Örneklem, tabakalı örneklem tekniğine göre, evreni temsil etme düzeyi kıstaslarına uygun olarak belirlenmiştir. Araştırma 14–18 yaş arası lise çağı gençliği ile sınırlıdır. Araştırmanın örneklem grubu, farklı sosyal yapıdaki sekiz lisede okuyan gençlikten oluşturulmuş ve 643 anket uygulanmıştır. İntihara yönelmede yalnızlık hissiyatının ve toplumsal değişimlere uyum sağlayamamanın gençler üzerinde büyük etkileri olduğu çalışma sonucunda tespit edilmiştir.