Bu çalışmanın temel amacı, ergenlik çağındaki öğrencilerin okul başarısına etki eden faktörlerin incelenmesidir. Anne ve babanın otoritatif tutumu, annenin çalışma durumu, ebeveynlerin evlilik tatminleri, ebeveynlerin eğitim seviyeleri ve eğitimin önemi bir model içinde yordayıcı değişkenler olarak kullanılmıştır. Modelde (1) yordayıcı değişkenlerin ergenlik çağındaki öğrencilerin okul başarısına doğrudan etkisi olabileceği, (2) anne ve babanın otoritatif tutumunun ebeveynlerin eğitim seviyeleri, annenin çalışma durumu, ebeveynlerin evlilik tatminleri ve okul başarısı arasında aracı rolü oynayabileceği, (3) eğitimin önemi ve ebeveynlerin evlilik tatminlerinin anne ve babanın otoritatif tutumu ve okul başarısı arasında modere edici rol oynayabileceği önerilmiştir. Çalışmada İstanbul'daki dört adet özel lisede öğrenim görmekte olan ve anne-babasıyla beraber yaşayan ergenlik çağındaki 302 genç yer almıştır. Verilerin toplanmasında aile yapısıyla ilgili anket, Otoritatiflik Ölçeği (anne ve babalar için ayrı ayrı), eğitimin önemi ile ilgili sorular ve Ebeveynlerin Evlilik Tatminleri Ölçeği kullanılmıştır. Bulgulara göre bütün ergenlerde annenin psikolojik özerklik sağlamasının ve eğitimin öneminin (olumsuz anlamda sorulduğunda) okul başarısını yordadığı bu değişkenlerden annenin psikolojik özerklik sağlamasının etkisinin daha güçlü olduğu bulunmuştur. Annenin psikolojik özerklik sağlamasının bağımsız değişkenler arasında herhangi bir aracı rolünün olmadığı bulunmuştur. Modere edici etkiler açısından da bakıldığında bir istisna dışında herhangi bir kanıt bulunamamıştır: sadece kızlarda, eğitimin öneminin (olumlu anlamda sorulduğunda) babanın psikolojik otonomi sağlaması ve okul başarısı arasındaki ilişkiyi modere ettiği görülmüştür. Araştırmadan elde edilen bulgular diğer araştırma bulguları çerçevesinde tartışılmış ve ileride gerçekleştirilecek araştırmalar için tavsiyeler sunulmuştur.