Bu araştırmanın amacı ailevi değişkenlerin ve kendilik değerinin Türkiye'deki geç ergen kızların cinsel risk alma davranışı üzerinde etkilerini incelemektir. Çalışmada incelenen ailevi değişkenler; ailenin yapısı, algılanan ebeveyn desteği, algılanan ebeveyn kontrolü ve anneyle ergen arasındaki cinsel konularla ilgili yapılan konuşmaları içermektedir. Katılımcılar, İstanbul Bilgi Üniversitesi ve Boğaziçi Üniversitesi'nde okuyan ve Psikolojiye Giriş dersine kayıtlı olan 1 66 bayan öğrenciydi. Araştırmada kullanılan ölçekler, Demografik Bilgi Formu, Cinsel Risk Alma Davranışları Ölçeği, Anneyle Cinsel Konularda Konuşma Ölçeği, McMasler Aile Değerlendirme Ölçeği ve Coopersmith Kendilik Değeri Ölçeği'dir. Sonuçlar, aile yapısının ve aile desteğinin katılımcıların cinsel risk alma davranışları ü/erinde bir etkisi olmadığını göstermiştir. Bunun yanışını, ailenin kontrolcü olup olmamasının katılımcıların hangi korunma yöntemlerini seçtikleri üzerinde bir etkisi olduğu fakat diğer risk alma davranışlarını etkilemediği bulunmuştur. Bunların dışında, cinsel ilişki deneyimi olan katılımcıların, bu tip bir deneyimi olmayan katılımcılara göre kendilik değerlerinin daha az olduğu da bulgular arasındadır. Genel anlamıyla ailevi değerlerle katılımcıların cinsel risk alma davranışları arasında bir ilişki bulunamamasının sebebi, cinsel ilişki deneyimi olan katılımcılarının sayısının düşük olmasına ve Türk kültürünün çeşitli özelliklerine bağlanmıştır.