Bu çalışmayla evli ve boşanmış çiftler olarak ayrılan aile yapısının ergenlerin psikolojik istismar algısı ve ailenin birlikteliği olarak ele alınan aile ortamı algısı üzerindeki etkisi ile psikolojik istismar ve aile ortamı algısı arasındaki ilişki araştırılmıştır. Çalışma 12-16 yaşlarındaki 95'i boşanmış, 98'i evli ailelerden gelen, İstanbul'daki 3 Anadolu lisesinden seçilmiş 193 öğrenci üzerinde yürütülmüştür. İstismar, Ergenler için Psikolojik İstismar Algısı Envanteri, birliktelik ise Aile Ortamı Anketiyle ölçülmüştür. Sonuçlar, aile yapısının ergenlerin psikolojik istismar algısı üzerinde etkisi olmadığını, ancak onların aile birlikteliği algısını etkilediğini göstermiştir. Evli ailelerden gelen ergenler boşanmış ailelerden gelenlere göre daha yüksek birliktelik puanları almışlardır. Ayrıca, her iki aile yapısında da yüksek birliktelik algısı olan ergenler daha düşük istismar algılamışlardır. Erken ergenlik dönemindekilerle kıyaslandığında geç dönemdeki ergenler daha yüksek psikolojik istismar, ancak daha düşük birliktelik algılamışlardır. Son olarak, anne-babaları son 4 yıl içinde boşanmış olan ergenler, daha uzun süredir boşanmış olanların çocuklarına kıyasla daha düşük düzeyde psikolojik istismar algılamışlardır.