Bu çalışmada üniversite öğrencilerinde stres nedenlerinin ve stresle başa çıkma biçimlerinin belirlenmesi amaçlandı. Betimsel tarama modeliyle yapılan bu çalışma Mart 2014 - Nisan 2015 tarihleri arasında bir devlet üniversitesindeki 504 öğrencinin katılımıyla gerçekleştirildi. Araştırmacıların hazırladığı kapalı uçlu soruları içeren soru formu ve Stresle Başa Çıkma Ölçeği (SBÖ) veri toplama aracı olarak kullanıldı. Araştırmanın verileri SPSS 16 paket programında, Kruskal-Wallis, Mann-Whitney U ve Kikare testi ile değerlendirildi. Öğrencilerin SBÖ ve alt boyut puan ortalamaları karşılaştırıldığında; sadece cinsiyet ve lisansüstü eğitim alma isteği değişkenlerinde anlamlı farklılıklar belirlendi. Kız öğrencilerin sosyal destek boyutundan aldıkları puanlar erkek öğrencilere göre, lisansüstü eğitim almak isteyenlerin problem odaklı başa çıkma puanları lisansüstü eğitim almak istemeyenlere göre daha yüksek bulundu (p<0,05). İlişkilerin çıkara dayanması (%90,5), öğretim elemanlarının öğrenciler arasında ayrım yapması (%89,3) ve derslerin yoğunluğu (%89,1) öğrenciler arasında strese neden olduğu beyan edilen ilk üç durum olarak tespit edildi. Seçmeli derslerin yetersiz, teorik derslerin çok fazla olmasının, mezuniyet sonrası ne yapacağını bilmemenin ve öğretim elemanlarının öğrenciler arasında ayrım yapmasının strese neden olduğuna katılım öğrencilerin okuduğu fakülte/yüksekokul açısından farklılık göstermekteydi. Üniversite öğrencilerinin stresle baş etmede problem odaklı baş etme yolunu daha çok tercih ettikleri, öğrencilerin stresle baş etme yöntemlerinin yaş, okunulan fakülte/yüksekokul, üniversite eğitimi sırasında barınılan yer, aylık gelir, anne, baba eğitimi açısından farklılık göstermediği sonucuna varıldı. Bununla birlikte, cinsiyetin kız olması ve lisansüstü eğitim almayı isteme stresle baş etme yöntemlerini değiştirmekteydi.