Biyopsikososyal bir değişme ve büyüme süreci içinde olan ergenlerin bu dönemde deneyim arayışı içinde oldukları, bu sırada da bazı risklerle karşılaşmaya açık oldukları bilinmektedir. Buna karşılık ergenlerin sağlık sistemine başvuru sıklıkları diğer yaş gruplarına göre oldukça azdır. Ergenlik döneminde karşılaşılan sağlık problemlerinin medikal olmaktan daha çok sosyal etkenlerle bağlantılı olduğu ve özellikle erken ergenlik dönemlerinde yapılacak sağlıkla ilgili girişimlerin mortalite ve morbidite oranlarında azalma yarattığı da gösterilmiştir. Ergenlerin herhangi bir problemle sağlık kurumlarına başvurmalarını beklemek yerine toplum yönelimli hizmet sistemleri ile onlarla buluşmak ve onların dile getirdiği şekliyle gereksinimlerine eğilmek öncelikli olmalıdır. Ergenlerin günlük yaşam alanları içinde yer alan, rehberlik, danışmanlık, sosyal hizmet ya da sağlık hizmeti sunulan noktaların her biri ergenlerle buluşmak için uygun yerler olabilir. Bu nedenle bu noktalarda çalışan hekimlerin ergenlik döneminin özelliklerini tanıması ve anlaması yararlı olacaktır. Aşağıdaki derleme 2000 yılı nüfus sayımı sonuçlarına göre 10-19 yaş arası ergen nüfusunun 14 milyonu geçtiği Türkiye'de, yoğun hasta akışı içinde ergenlerle de karşılaşan birinci basamak hekimlerinin bu dönemin biyopsikolojik özelliklerini hatırlayarak sık karşılaşılan sağlık sorunları ve taramaları konusunda bilgi edinmesi ve risk altındaki ergenleri ayırt edebilmeleri için hazırlanmıştır.