Türkiye’ de gençlik-üniversite ilişkisi, farklı boyutlarda çeşitli sorunları içinde barındıran karmaşık bir alanı içerir. Bu çalışmanın amacı, öncelikle bu bağlamda belli başlı sorunlu kısımları tespit edip, akabinde bunlara yönelik uygulanabilir, somut birtakım çözüm önerileri teklif etmektir. Türkiye’ de son senelerde üniversitelerin sayısı oldukça artmış, ancak bu nicel artış nitelikle ilgili sorunları azaltmamış, aksine arttırmıştır. Üniversitelerdeki öğretim elemanı eksikliği, öğrenci kontenjanlarının fazlalığı, fiziki altyapı eksikliği bu konuda bilinen sorunlardan sadece birkaçıdır. Çoğunlukla bilinçsizce yapılan bölüm tercihleri, üniversite dönemindeki yoğun müfredat, bu müfredatın güncel yaşamdan kopukluğu, mesleki bilgi aktarımındaki yetersizlik ve mezuniyet sonrası istihdam sorunu, üniversite öğrencilerinin karşılaştıkları temel sorunlardır. Ortaokul döneminden itibaren mesleki yönlendirme amaçlı rehberlik çalışmalarının yapılması, üniversitelerdeki derslerin müfredatının güncellenmesi, pratiğe yönelik derslere önem verilmesi, lisans programlarının süresinin tekrardan düzenlenmesi, istihdam alanlarının yeniden tanımlanması ve istihdam olanaklarının arttırılması, bu konudaki sorunları çözmek için atılabilecek temel adımlardır.