Hemen hemen her alanda ve diyalogda karşımıza çıkan, tüm iyi ve doğru şeylerinin olduğu gibi her yanlış ya da problemli unsurların da çıkış noktası olarak gösterilen "eğitim", kişilerarası ilişkileri geliştirmesi bakımından sosyal, aynı zamanda her kişinin özel vasıflarını geliştirdiği için bireysel unsurlar taşıyan ömür boyu süren kurumsal olan bir etkinliktir. Ülkemizde 1960'lı yılların başında uygulamaya konulan üniversiteye giriş sınavı, şimdilerde eğitim sisteminin kaçınılmaz bir parçası olan dershaneleri de beraberinde getirmiştir, Öğrencilerimiz sınav merkezli eğitim sisteminin bir parçası durumuna gelmiştir. Ancak sınav odaklı öğrencilerimiz, sınavın baskısını derinden hissetmekte ve bu baskı öğrencilerin hem kişisel hem de sosyal gelişimlerini çoğu zaman olumsuz şekilde etkilemektedir. Sınavlara tabi olan gençler bunu çoğunlukla bir ölüm kalım savaşı olarak görmekte hatta sınavları kişilik testleri olarak algılamaktadırlar. Aslında böyle algılamalara neden olan kendi bakış açıları mı yoksa aile ve çevrelerinin bakış açıları mı olduğu tartışmalıdır. Gerek aileler gerekse dershaneler, gençlerin başarı veya başarısızlıklarını kendi başarı ya da başarısızlıkları olarak gördüklerinden gençlerin üzerindeki baskıları giderek artmaktadır. Ne yazık ki gençler hayatın ağır yükünü taşımaya çalışırlarken ellerinde kayıp giden gençliklerin farkına bile varamıyorlar. Eğitimin toplumu etkileme ve ona istediği şekli verme işlevi olduğundan, bu yönüyle eğitimin sosyoloji ve sosyolojik araştırmalar için çok önemli bir konu olduğunu gözden kaçırmamak gerekmektedir. Çalışmamızda öğrencilerin ÖSS'ye hazırlık sürecinde yaşadıkları sosyolojik bir bakış açısından ele alınmıştır.