Amaç: Bu araştırma; üniversitede öğrenim gören öğrencilerin beslenme bilgilerini ve alışkanlıklarını belirlemek amacıyla yapılmıştır. Gereç ve yöntem:Tanımlayıcı türdeki bu araştırmanın evrenini Balıkesir Üniversitesi Bandırma Sağlık Yüksekokulu Hemşirelik ve Bandırma Meslek Yüksekokulu Çocuk Gelişimi bölümlerinde okuyan 180 öğrenci oluşturmuştur. Araştırmada herhangi bir örnekleme yöntemi kullanılmadan evrenin tamamına ulaşılması hedeflenmiş ve çalışmaya toplam 175 öğrenci katılmıştır (katılım oranı % 97). Veriler, 08-12 Ocak 2007 tarihleri arasında öğrencilerin kişisel ve beslenme bilgilerini, beslenme alışkanlıklarını saptamaya yönelik araştırmacılar tarafından geliştirilmiş bir anket formu ile toplanmıştır. Araştırma öncesinde kurumdan izin ve öğrencilerden sözel onam alınmıştır. Elde edilen veriler SPSS 11.0 istatistik paket programında değerlendirilmiş ve verilerin analizinde tanımlayıcı istatistikler kullanılmıştır. Bulgular: Araştırmaya katılan öğrencilerin yaş ortalaması 20.01±1.61, vücut kitle indeksi (VKİ) ortalaması 20.51±2.39 kg/m2’dir. Öğrencilerin %77.7’si hemşirelik bölümünde okumakta, %32.0’ı yurtta, %48.6’sı arkadaşları ile evde kalmaktadır. Araştırma grubunun beslenme alışkanlıkları incelendiğinde; %90.3’ünün öğün atladığı, en fazla atlanan öğünün % 65.8 ile öğle öğünü olduğu ve %51.3’ünün zaman bulamama nedeniyle öğün atladığı belirlenmiştir. Öğrencilerin %69.7’si beslenme ile ilgili eğitim aldığını ve %78.9’u sağlıklı bir şekilde beslendiğine inanmadığını bildirmişlerdir. Beslenme yeri ve şekillerine göre dağılımlarına bakıldığında; öğrencilerin %20.6’sı öğle yemeklerini okul/yurt yemekhanesinde yediklerini ifade etmişlerdir. Öğrencilerin süt tüketim sıklığı ile meyve ve sebze grubu besinleri tüketim sıklığı yeterli düzeyde değildir. En sık tüketilen içecekler sırasıyla su, çay ve kahvedir. Sonuç: Araştırma sonucunda; üniversite öğrencilerin sık öğün atladıkları, en fazla atlanan öğünün öğle yemeği, öğün atlama nedeni olarak zaman bulamamanın birinci neden olduğu ve öğrencilerin dengesiz beslendikleri saptanmıştır. Öğrencilerin gönüllü katıldığı konferans vb. beslenme hakkındaki eğitim faaliyetlerinin, zorunlu olarak daha önce aldıkları derslere göre, beslenme alışkanlıkları üzerinde daha etkili olabileceğini düşünmekteyiz. Bu genç popülasyon sağlıklı yaşam biçimi davranışları ve sağlıklı diyet için teşvik edilmelidir.