Bu araştırmada, empatik eğilim düzeyi farklı annelerin ortaöğretime devam eden çocuklarının uyum ve basan düzeyleri incelenmiştir. Araştırma örneklemini, 1993-1994 öğretim yılında Ankara ilinde bulunan, Namık Kemal Ortaokulu, Mehmet Akif Ortaokulu, Cebeci Ortaokulu, Evliya Çelebi Ortaokulu ve Hüseyin Güllü Ceylan Ortaokulu olmak üzere toplam 5 okulun orta son sınıfına devam eden 401 öğrenci ile bu çocukların 401 annesi oluşturmaktadır. Araştırmanın bağımsız değişkeni olan annelerin empatik eğilim düzeyleri Empatik Eğilim Ölçeği (Dökmen, 1988) ile bağımsız değişkenler olan çocukların uyum düzeyleri Hacettepe Kişilik Envanteri (Özgüven, 1976) ile öğrencilerin akademik başarı ortalamaları ise okul kayıtlarından, cinsiyetlerine ilişkin bilgiler ise Hacettepe Kişilik Envanteri cevap kağıtlarındaki bilgilerden elde edilmiştir. Araştırma verilerinin analizinde anneler, empatik eğilim düzeylerine göre "yüksek" ve "düşük" olmak üzere iki gruba ayrılmış, bu gruplara ilişkin annelerin çocukları genel uyum, sosyal uyum, kişisel uyum, başarı ve cinsiyetlerine göre karşılaştırılmıştır. gruplara ilişkin aritmetik ortalamalar, standart sapmalar hesaplanmış, gruplara ilişkin, ortalamalar arasındaki farkların önemli olup olmadığı bağımsız gruplar için kullanılan t testi ile kontrol edilmiştir. Araştırmadan elde edilen bulgular şu şekilde özetlenebilir. 1. Empatik eğilim düzeyi yüksek anne grubunun çocuklarının "genel uyum" düzeyleri önemli düzeyde empatik eğilim düzeyi düşük anne grubunun çocuklarından daha yüksek bulunmuştur. Empatik eğilim düzeyi yüksek anne grubunun çocuklarının "kişisel uyum düzeyleri," düşük anne grubunun çocuklarının kişisel uyumiv düzeyinden yüksek çıkmıştır. Empatik eğilim düzeyi yüksek anne grubunun çocukları; kişisel uyumun alt ölçekleri olan "kendini gerçekleştirme", "duygusal kararlılık", "nevrotik eğilimler", "psikotik belirtiler" ölçeklerinden, düşük anne grubunun çocuklarına göre daha yüksek puanlar almışlardır. Annenin empatik eğilim düzeyinin yüksek olması çocuklarının kişisel uyum düzeyini olumlu yönde etkilediği bulunmuştur. Empatik eğilim düzeyi yüksek anne grubunun çocuklarının "sosyal uyum" düzeyleri, düşük anne grubunun çocuklarının sosyal uyum düzeyinden yüksek çıkmıştır. Empatik eğilim düzeyi yüksek anne grubunun çocukları, sosyal uyumun alt ölçekleri olan "aile ilişkileri", "sosyal ilişkiler", "sosyal normlar" ölçeklerinden, düşük anne grubunun çocuklarına göre daha yüksek puanlar almışlardır. Sosyal uyumun alt ölçeklerinden olan "antisosyal eğilimler" üzerinde annenin empatik eğilim düzeyinin etkisi olmadığı bulun muştur. Ayrıca annelerin empatik eğilim düzeylerinin yüksek olması çocuklarının sosyal uyum düzeyleri üzerinde olumlu yönde etkileri olduğu gözlenmiştir. 2. Annenin empatik eğilim düzeyinin çocuklarının akademik basan düzeyleri üzerindeki etkisinin önemli olmadığı bulunmuştur. 3. Empatik eğilim düzeyi yüksek anne grubunun çocuklarının, cinsiyete göre; genel uyum düzeyleri arasındaki fark anlamlı bulunmamıştır. Sonuçta annelerin empatik eğilime sahip olmalarının, çocuklarının uyum düzeyine etkisi, ilgili yayınlar çerçevesinde tartışılmış, psikolojik danışma alanına ve gelecekte yapılacak araştırmalara önerilerde bulunulmuştur.