Ergenlerde Stres Yaşantılarında Kullanılan Başa Çıkma Stratejilerine Sporun Etkisi
Yazar/Hazırlayan
|
|
Üniversite
|
|
Enstitü/Fakülte
|
|
Tez Danışmanı
|
|
Tez Yılı
|
|
YÖK Tez No
|
32539
|
Sayfa Sayısı
|
134
|
Tez Türü
|
Doktora
|
Tam Metin (PDF)
|
|
Kategori
|
|
Tez Özeti
|
Araştırmaya lise öğrenimlerini sürdüren 14-20 yaşlan arasında 142 bayan ve 144 erkek ergen katılmıştır. Araştırmada Stres Yaşantılarında Kullanılan Başaçıkma Stratejileri Ölçeği kullanılmıştır. Ölçekte, spor yapan ergenlerle spor yapmayan ergenler karşılaştırmalı olarak incelenmiştir. Ölçeğin beş alt boyutu bulunmaktadır. Bunlar; problem çözme, sosyal destek arama, kendini suçlama, hayal etme ve kaçınmadır. Sonuçlar değerlendirildiğinde; spor yapan ergenlerde sosyal destek arama davranışlarının yüksek düzeyde görüldüğü, kendini suçlama davranışının düşük düzeyde bulunduğu, hayal etme davranışının olumlu düzeylerde yaşandığı gözlenmiştir. Bireysel ve ekip sporları ile uğraşanlar, spor yapmayanlara oranla daha fazla problem çözme davranışı gösterebilmişlerdir. Bireysel sporcularda bu durum daha olumlu seviyelerde bulunmuştur. Yine stres yaşantılarında başaçıkma stratejisi olan sosyal destek arama davranışı da spor yapan grupta daha fazla bulunmuştur. Bireysel sporlar ile ilgilenen ergenlerde de sosyal destek arama davranışı gösterme eğilimi daha fazladır. Spor türlerinin karşılaştırılmasında ise; ekip sporları ile uğraşan ergenlerde kendini suçlama, hayal etme, bireysel sporlar ile uğraşanlara oranla daha fazla yaşandığı sonucuna varılmıştır.
|
Altıparmak, M. Ersin, Ergenlerde Stres Yaşantılarında Kullanılan Başa Çıkma Stratejilerine Sporun Etkisi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 1994, Doktora, pdf.