Yöntem: Olguların şimdiki ve geçmişteki hastalık tanıları, DSM-IV Bipolar Afektif Bozukluk (Mani) tanı ölçütlerine göre belirlenmiştir. Hastalığın başlama yaşı ve hastaların bugünkü yaş dilimine göre oluşturulan, ergen başlangıçlı halen ergen (EBEG) (n=60), ergen başlangıçlı halen yetişkin (EBYG) (n=60) ve yetişkin başlangıçlı yetişkinlerden (YBYG) (n=60) oluşan üç grupta, sosyodemografik ve klinik özellikler incelenmiştir. Olgular, sosyodemografik ve klinik veri formu, DSM-IV Eksen I Bozuklukları İçin Yapılandırılmış Klinik Görüşme (SCID-I), Young Mani Derecelendirme Ölçeği (YMDÖ), Hamilton Depresyon Ölçeği (HAM-D) ve Pozitif Belirtileri Değerlendirme Ölçeğiyle (SAPS) değerlendirilmiştir. Bulgular: Gruplar eşit sayıda kadın ve erkekten oluşmaktaydı. Ergen başlagıçlı yetişkin grupta bekar (%51.7) ve boşanmış oranı (%21.7) ve çalışmama oranı (%70) yetişkin başlangıçlılardan fazlaydı. EBEG (%26.7) ve EBYG’ları karma nöbet oranı (%15) ve duygudurumla uyumsuz/uyumlu psikotik özellik görülme oranı (%35/%50,%31.7/%66.7) ile yatış süresi (23.9±4.8, 23.8±3.9) açısından YBYG’dan farklı bulundu. Tartışma: Ergenlik döneminde hastalığın başlaması, karma nöbet olasılığının, sanrı ve varsanılarla giden, duygudurumla uyumlu veya uyumsuz psikotik özelliklerin artmasına neden olmaktadır. Bu çalışma, ergen manisinin fenomenoloji, nöbet tipi ve bazı klinik özellikler ile farklı bir alt tip olabileceği varsayımını desteklemektedir.