Amaç: Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB) çocukluk çağında görülen ruhsal bozukluklardan en yaygın olanıdır. Bu çalışmanın amacı DEHB tanısı konan çocuk ve ergen olguların sosyodemografik ve klinik özelliklerini belirlemek; anksiyete ve depresyon düzeylerini saptamaktır. Yöntem: Çalışmaya DEHB olan 93 çocuk ve ergen alındı. Sosyodemografik özellikler standart olarak hazırlanmış Sosyodemografik Veri Toplama Formu ile elde edildi. 9 yaş ve üzerindeki çocuklara ve ergenlere Çocuklar ‹çin Depresyon Ölçeği (ÇDÖ), Çocuk Durumluk-Sürekli Kaygı Envanteri (ÇDSKE) uygulandı. Bulgular: Olgularda erkek/kız oranı 3.65/1’di. Olguların depresyon düzeyleri ile yaş, durumluk ve sürekli anksiyete düzeyleri arasında pozitif korelasyonlar vardı. Kızlar arasında en sık görülen tip DEHB-dikkatsizliğin önde geldiği tipti. Cinsiyetler arasında depresyon ve anksiyete düzeylerinde farklılık bulunmamasına rağmen DEHB-dikkatsizliğin önde geldiği tipte sürekli anksiyete düzeyi DEHB-impulsivite, hiperaktivitenin önde geldiği tipten daha yüksekti. Tartışma: Çalışmanın sonuçları DEHB'nda cinsiyet ve DEHB’nun alt tiplerine göre bazı farklılıkların bulunduğunu göstermektedir. Bununla birlikte bu konu ile ilgili daha detaylı çalışmalara ihtiyaç vardır.