Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu (DEHB) kalıcı ve sürekli olan dikkat süresinin kısalığı gibi dikkat sorunları, aşırı hareketlilik, dürtüsellik belirtileriyle karakterize, toplumda %3-5 oranı ile çocukluk ve ergenlik çağının en sık görülen psikiyatrik bozukluklarındandır. Son zamanlarda yapılan çalışmalar hastaların belirtilerinin yarısından fazlasında erişkinlik yaşamında da sürdüğü yönündedir. DEHB 20. yüzyılın başından beri dikkat çekmeye başlamış ve çocuklukta çok incelenmiş olmasına karşın, erişkin DEHB ilk kez Wood ve arkadaşları 1976’da çocuklardaki DEHB semptomlarına benzer semptomları olan bir grup erişkinde psikostimulanların etkisini göstermeleriyle literatürde yer bulmuştur. Erişkin DEHB bozukluğu tanısı koymada üç ana problemle karşılaşılmaktadır. Bunlar çocuklukta DEHB semptomlarının gerçekten varlığını araştırma zorluğu, ektanılar ve özgül olamayan yakınmalarla başvurulardır. Erişkin DEHB tanısı koymak için çocukluk öyküsü zorunlu olmakla birlikte belirgin semptomlar ve bozukluklar ortaya çıkmadığı sürece tüm çocukluk çağı DEHB için DSM-IV kriterlerinin karşılanmasına gerek yoktur. DEHB bozukluğu olan çocuklar erişkin olduklarında onların takibi psikiyatristler tarafından yapılmalıdır. Fakat psikiyatristlerin çoğu bu hastalığı yeterince tanımamakta ve tedavisini bilmemektedir. Bu da hastaların çoğunun doğru tanı alamamasına ve yaşadıkları güçlüklerin zeka ve motivasyon eksikliğine bağlanmasına neden olmaktadır. Biz bu yazıda ek psikiyatrik bozukluğu olmayan iki erişkin DEHB hastasını sunmayı amaçladık. Dikkat dağınıklığı, konsant rasyon güçlüğü, dürtüsellik, eğitim ve arkadaş ilişkilerindeki sorunlarla başvurmuş olan bu olgular mev-cut literatür eşliğinde tartışıldı