Amaç: Bu çalışmada İzmit depreminde enkaz altından çıkarılarak Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi’nde hospitalize edilen depremzede çocuk ve ergenlerin yaşadıkları ağır travmanın oluşturduğu ruhsal tepkileri ve psikopatolojiyi değerlendirmektir. Yöntem: Hospitalize edilen 49 depremzede çocuk ve ergenden dosyalarına ulaşılabilen 21 olgunun yaş, cinsiyet, yakınmalar ve tanı açısından dosyaları retrospektif olarak değerlendirilip veriler toplanmıştır. Ruhsal belirtiler DSM-IV tanı kriterlerine göre değerlendirilmiş, veriler kikare, Mann-Whitney U testi ile hesaplanmıştır. Grup sayılarının istatistik hesaplamalar için yeterli olmadığı durumlarda sonuçlar % olarak verilmiş, ‘eğilim’ olarak değerlendirilmiştir. Sonuç: Depremzede çocukların büyük bir bölümünün akut stres bozukluğu veya buna benzer semptom kümesi gösterdiği yapılan ilk değerlendirme ve izlemde saptanmıştır. İstatiksiksel olarak anlamlı fark bulunmasa da, bazı ruhsal belirtilerin kızlarda daha çok görüldüğü saptanmıştır. Ağır fiziksel travmaya maruz kalan çocuklarda uykusuzluk (X2=3.82, df=1, p=0.03) ve ağrı (X2=5.96, df=1, p=0.06) daha yüksek oranda bulunmuştur. Enkaz altında kalma süresi arttıkça duygusal izolasyon (Mann-Whitney U=22.500, p=0.032) artmaktadır. Tartışma: Ağır fiziksel ve ruhsal travmalardan hemen sonra akut stres bozukluğu (ASB) her yaşta görülebilmektedir. Araştırma grubumuzdaki çocukların hepsinde bu belirtiler saptanmıştır. Şiddetli fiziksel ve ruhsal travma olan enkaz altında kalma süresi arttıkça depremi yeniden yaşama hissi, duygusal izolasyon artmakta, enkaz altında kalış süresinin psikopatoloji için başlı başına risk faktörü olabileceğini düşündürmektedir. Bazı ruhsal belirtilerin sayı olarak kızlarda daha fazla bulunması ile, travmadan çok sonraki yıllarda depresyon, anksiyete bozukluğu gibi psikopatolojilerin kızlarda daha sık oranda görülmesi arasındaki ilişki, izleme çalışmaları ile aydınlatılmalıdır.