Amaç: Bu çalışma, üniversite öğrencilerinde 16 DSM-III-R psikiyatrik bozukluğunun yaşam boyu ve 12 aylık yaygınlık oranlarını saptamak ve bunların bağımlı değişkenlerle ilişkisini araştırmak amacıyla yapıldı. Yöntem: CIDI (Composite International Diagnos-tic Interview)’nın bir versiyonu kullanılarak görüşmecilerin Erzurum ’daki Atatürk Üniversitesi öğrencilerinden topladığı veriler değerlendirildi. Üniversitenin yaklaşık 18.000 öğrencisini temsil eden bir örneklem üzerinde çalışıldı. Bulgular: Öğrencilerin yaklaşık %40'ı yaşam boyu en az bir ruhsal bozukluk öyküsü bildirirken, %30 'a yakını görüşmeden önceki son 12 ayda bir veya daha fazla bozukluk geçirdiklerini bildirdiler. Anksiyete bozuklukları en çok görülen ruhsal bozukluklardı. Sosyal fobi hem anksiyete bozuklukları ve hem de tüm psikiyatrik bozukluklar içinde en yüksek yaygınlık oranlarına sahip olan bozukluk olarak bulundu. Depresif ve somatoform bozuklukların yaygınlığı başka epidemiyolojik çalışmaların sonuçlarından yüksek iken alkol kötüye kullanım/bağımlılık öyküsü olanların yaygınlık oranları çok düşüktü. Çalışmaya katılan öğrenciler arasında madde kötüye kullanım/bağımlılık öyküsü bildiren hiçbir öğrenci yoktu. Ruhsal bozukluklar arasında komorbidite oranı %17 idi. Herhangi bir anksiyete bozukluğu, basit fobi, herhangi bir depresif bozukluk ve başka türlü adlandırılamayan depresif bozukluk yaygınlıkları kızlarda erkeklerden fazlaydı. Öğrencilerde ruhsal bozuklukların dağılımı ile okudukları sınıf ve yaşadıkları yerler arasında anlamlı bir ilişki bulunamadı. Tartışma: Üniversite öğrencilerinde ruhsal bozuklukların yaygınlığı, erişkin epidemiyolojik çalışmalarının sonuçlarından yüksektir. Bu sonuçlar üniversite öğrencilerine daha çok ilgi gösterilmesi ve daha fazla çalışma yapılmasının önemini doğrulamaktadır.