Bu çalışma, gençlerin yaşadığı ortak kaygıları, özlemleri, yalnızları ve yaşam karşısında duruşlarını, onların yazdıkları metinlerde açık bir biçimde yansıttığını göstermekte. Ancak kitaba alınan 62 metinle bütün üzerinde karar vermek elbette mümkün değil. Benim bu çalışmayla özelikle vurgulamak istediğim nokta, çoğu öğretmenin öğrencilere verdiği ödevlere salt belli kurallar çerçevesinde değerlendirmeye kalkmaları ve yazanların ardından yatan gerçekleri anlamaya çalışmamaları. Bu durum aileler için de geçerli.onları anlamak konusunda gösterilecek küçük bir çabanın büyük olumlulukları beraberinde getireceğini bilmeleri gerekiyor. Metinlerinde ortaya koyduğu bir gerçek, onlar zaten bu hayat korkuyla bakıyorlar. Önemli olan, onların korkularını çoğaltmak değil, bu hayatın içinde sağlıklı bir biçimde ayakta durmalarını sağlamak. Temel sorun, aile ve eğitim sisteminde çocuk, salt biçimlendirilecek bir nesne konumunda ele alındığı için onların gerçeklikleri ve yaşama bakışları göz ardı edilmekte, bu da her iki taraf için onarılmaz kopuklukları beraberinde getirmektedir. Çocukların ve gençlerin "beni anlayın" çağrılarına kulak vermek dileğiyle...