Farklı tanımlamaları, çoğulcu yapısı ve Türkiye‟nin siyasi, sosyal ve kültürel alanlarına kattığı anlam ile Alevilik, önemli bir etken oluşturmakla birlikte, günümüzde çokça tartışılan bir kavram ve bir mobilizasyon unsurunu teşkil etmektedir. Aleviliğin, Osmanlı döneminden itibaren günümüze kadar uzanan bir kimliksel mücadelesi söz konusudur. Alevilerin gerek Osmanlı İmparatorluğu döneminde gerekse Cumhuriyet‟in ilerleyen yıllarında, inançsal nitelikleri yüzünden toplumdan dışlanmaları ve muhalif kesimler tarafında ötekileştirilmeleri, Aleviler nezdinde ciddi sorunlar yaratmıştır. Karşı karşıya kaldıkları baskılar sonucunda, kendilerini yeterince ifade edememişler ve kimliksel bir özerkliğe kavuşamamışlardır. Ancak, Türkiye‟de çok parti sistemine geçiş ve o dönemde başlayan kırdan kente göç hareketleri ile durumlar değişmiş ve özellikle 1960‟lı yılların ortalarında cereyan eden siyasi hareketlenmelerin de etkisiyle, başta Alevi gençleri olmak üzere Alevi topluluğu hızla toplumdaki yerini almaya başlamıştır. 68 kuşağının önemli bir fraksiyonunu temsil eden Aleviler, sol görüşleri benimsemişler ve bu bağlamda bir kimlik oluşumuna girmişlerdir. 1970‟li yıllarda da bu süreç devam etmiştir. Fakat 1978-80 yılları arasında yaşanan olaylar Alevileri bir kez daha derinden sarsmış ve 1980 darbesi ile tekrar içlerine kapanmışlardır. İşte bu makalede, Alevi gençliğinin 1968-80 yılları arasındaki kimliksel oluşumlarının yanı sıra, dönemin siyasi gelişimine katkılarına ve verdikleri yöne de ayrıca değinilecektir.