Amaç: Bu çalışmanın amacı, üniversite öğrencilerinde gözlenen yalnızlık ve depresyonun psikolojik danışma gruplarıyla ne derece azaltılabileceğini incelemektir. Yöntem : Araştırmaya 49 öğrenci (34 kız, 15 erkek) katılmıştır. Öğrencilerin 29'u (15 kız, 14 erkek) psikolojik danışma ve rehberlik lisans programının gereği katılmak zorunda oldukları dört ayrı psikolojik danışma grubuna atanmışlar ve deney grubu olarak adlandırılmışlardır. Böyle bir uygulamaya katılmak zorunda olmayan toplam 20 gönüllü öğrenci (11 kız, 9 erkek) kontrol grubu olarak adlandırılmıştır. Öğrencilere Çok Yönlü Depresyon Envanteri (ÇDE) ve Yalnızlık Ölçeği (UCLA-LS), psikolojik danışma gruplarının öncesinde ve hemen sonrasında uygulanmıştır. Bulgular: İlk uygulama sonunda ÇDE'nin Bilişsel Güçlük ve Öğrenilmiş Çaresizlik alt puanlarında kontrol grubunun puan ortalamalarının deney grubundan anlamlı düzeyde yüksek olduğu; son test sonucunda bu farkın korunduğu, ancak deney grubunun suçluluk ve kötümserlik alt puanlarıyla toplam ÇDE puanlarında kontrol grubuna göre anlamlı düzeyde azalma olduğu görülmüştür. Tartışma: Kazanılan grupla psikolojik danışma yaşantısının depresyonun azalmasına etkileri tartışılmıştır.