Bu araştırma, resmi ilköğretim okullarındaki yöneticilerin, öğretmenlerin ve öğrencilerin okul içi şiddet algıları ile motivasyon düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Bu araştırma kapsamında “şiddet” ve “motivasyon” kavramları ele alınmış, eğitim kurumlarında şiddet ve motivasyon ile ilgili olarak yapılmış araştırmalar incelenmiş ve konuya ilişkin bir uygulama çalışması gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın evrenini İstanbul İli Anadolu Bölgesindeki resmi ilköğretim okullarında görev yapan yönetici, öğretmen ve öğrenciler oluşturmuştur. Örneklem yansız olarak seçilmiştir. Örneklem grubu, İstanbul İlinin Kartal, Pendik, Samandıra, Sancaktepe, Sultanbeyli, Maltepe, Çekmeköy, Kadıköy, Üsküdar ilçesindeki Milli Eğitim Bakanlığına bağlı 35 resmi ilköğretim okulunda görev yapan 56 yönetici, 249 öğretmen ve 330 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırma verileri üç farklı ölçek aracılığıyla elde edilmiştir. Birincisi okuldaki şiddet düzeyini okul yöneticisi, öğretmen ve öğrenci algılarına göre belirlemek için kullanılan “okul içi şiddet algısı” ölçeğidir. İkincisi öğrencilerin motivasyon düzeyini belirlemek için kullanılan “okul motivasyonunu değerlendirme” ölçeğidir. Üçüncü ölçek yönetici ve öğretmenlerin motivasyon düzeyini belirlemek için kullanılmıştır. Yapılan fark testleri sonucunda cinsiyet ve kademe gibi bazı demografik değişkenlere ait alt gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık (p<0,05) tespit edilirken,yaş, medeni durum, eğitim düzeyi gibi bazılarında ise istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık saptanmamıştır. Son olarak yönetici, öğretmen ve öğrencilerin şiddet algıları ile motivasyon düzeyleri arasında yüksek düzeyde negatif yönde ilişki tespit edilmiştir. Yani şiddet algısı arttıkça motivasyon düzeyinin azaldığı belirlenmiştir.