Amaç: Bu araştırmada, üniversite öğrencilerinin uyumlarının. cinsiyetlerine; sınıflarına; aileleri ile birlikte, yurtta, arkadaştan ya da tek başına bir evde kalmalarına; ailelerinin gelir düşük, orta ve yüksek olarak algılamalarına ve anne- babalarının birlikte ya da ayrı, olmalarıyla ilişkili olarak değişip değişmediği incelenmiştir. Yöntem: Araştırmanın örneklemini, Ankara'daki üniversitelerin 35 değişik bölümünün toplam 1318 öğrencisi oluşturmaktadır. Öğrencilere ilişkin demografik bilgiler kişisel bilgi formu, uyum düzeyleri ise Kısa Semptom Envanteri (KSE) ile saptanmıştır. Elde edilen veriler varyans analizleri ile değerlendirilmiştir. Bulgular: Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre ; üniversite öğrencileri arasında kızların, yurtta kalanların, düşük gelirli ailelerden gelen öğrencilerin ve babası ilkokul mezunu olanların uyum düzeyleri daha düşük görünmektedir. Tartışma: Araştırma bulgularından elde edilen sonuçlar doğrultusunda, üniversite öğrencilerine verilebilecek geliştirici ve koruyucu psikolojik danışma ve rehberlik hizmetlerinin nitelikleri tartışılmıştır.