Bu çalışma öğretim elemanlarının çocukluk ve ergenlik dönemindeki fiziksel aktivite deneyimleri, yetişkinlikteki fiziksel aktivite düzeyleri ve beden kompozisyonları arasındaki ilişkiyi incelemek amacıyla yapılmıştır. Araştırmaya, 158 erkek, 94 kadın olmak üzere toplam 252 öğretim elemanı gönüllü olarak katılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak, son üç aydır yapılmakta olan fiziksel aktivite düzeylerini ölçmek için “Cooper Anketi”, çocukluk ve ergenlikteki fiziksel aktivite deneyimlerini belirlemek için ise “Çocukluk ve Ergenlik Fiziksel Aktivite Düzeyleri Anketi” kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen veriler SPSS pogramında kaydedilmiş, değişkenler arası farklılığı bulmak için Independent t testi ve değişkenler arasındaki ilişkiyi incelemek için Pearson korelasyon testleri uygulanmıştır. Anlamlılık düzeyi p<0.05 olarak kabul edilmiştir. Öğretim elemanlarının çocukluk ve ergenlikte Beden Eğitimi derslerine katılımları ile organize edilmiş spor faaliyetlerine katılımları genel olarak lise döneminde anlamlı bulunmuştur (p<0.05). Çocukluk ve ergenlikte dışarıda yapılan fiziksel aktivitelere katılımları tüm eğitim dönemlerinde anlamlı bulunmuştur (p<0.05). Kadın öğretim elemanlarının %47,3’ü sedanter, %43,0’ı düşük seviyede aktif, % 9,7’si orta seviyede aktifken, erkek öğretim elemanlarının %36,3’ü sedanter , %42,7’si düşük seviyede aktif, %19,1’i orta seviyede aktif ve %1,9’u ise yüksek seviyede aktif bulunmuştur. Sonuç olarak, öğretim elemanlarının çocukluk ve ergenlik döneminde fiziksel aktivitelere katılımları yüksek seviyede olan öğretim elemanlarının yetişkinlik döneminde de aynı şekilde aktif olduğu, fiziksel aktivite düzeyleri düşük olan öğretim elemanlarının ise yetişkinlikte de aynı şekilde devam ettiği görülmektedir. Genel olarak bireylerdeki fiziksel aktivite düzeylerinin ilerleyen yaşla beraber alışkanlıkların devam ettirildiğini göstermektedir. Bu anlamda fiziksel aktivitelere katılımları yüksek seviyede olmasının fiziksel aktivite düzeylerinin devamlılığını etkilediği söylenebilir.