Bu çalışmada çocuk suçluluğu ile ilişkili etmenler konunun önemi ve güncel olması nedeniyle özellikle çocukluk çağında yaşanan travmalara odaklanarak araştırılmıştır. Adli makamlar tarafından işlediği kanuna aykırı fiil nedeniyle Adli Psikiyatrik değerlendirme için Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tıp Fakültesi Psikiyatri Anabilim Dalına gönderilen (13-15 yaş aralığında) 40 erkek çocuk çalışmaya alındı. Ayrıca görüşme anına kadar herhangi bir suça yönelmemiş, yaş, cinsiyet ve okul durumu açısından suça yönelen grup ile eşleştirilmiş 40 erkek çocuktan oluşan bir kontrol grubu oluşturuldu. Verilerin elde edilmesi amacıyla çocuklara, araştırmacı tarafından oluşturulmuş bir Kişisel Bilgi Formu ile birlikte Çocukluk Çağı Travmaları Ölçeği (CTQ) ve Suça Karşı Tutumlar Ölçeği uygulandı. Çalışmanın bulgularında; suça yönelmiş ergenlerde kontrol grubuna göre, baba eğitim düzeyi ve ailenin sosyo ekonomik seviyesi daha düşük bulunmuştur. Ailede suç işleyen bir yakının bulunma oranı, suça yönelen ergenlerde suça yönelmemiş ergenlere göre anlamı olarak daha fazladır. Suça yönelen ergenlerin duygusal ihmal puanlar kontrol grubundan anlamlı olarak daha yüksek bulunurken diğer travma puanları açısından fark bulunmamıştır. Suça Yönelen ergenlerin suça karşı tutum puanları kontrol grubundan anlamlı olarak daha yüksek bulunmuştur. Suça yönelen ergenlerin fiziksel ihmal dışındaki tüm travma puanları suça karşı olumsuz tutumlar puanlarıyla ilişkili bulunmuştur. Kontrol grubunda ise yalnızca duygusal kötüye kullanım puanlar suça karşı olumsuz tutumlarla ilişkili bulunmuştur. Bu sonuçlar, suça yönelen ergenlerin travmatik yaşantılara daha fazla maruz kaldığı düşüncesini doğrulamamakla birlikte, travmatik olayların şiddetinin farklı etmenlerle etkileşerek suça karşı olumsuz tutumlarla ilişkili olduğunu düşündürebilir.