AMAÇ: Ağız ve diş sağlığı problemleri dünyada yaygın olarak görülen önemli bir halk sağlığı sorunudur. Bu çalışmada, PAÜ Tıp Fakültesi öğrencilerinin ağız ve diş sağlığı durumlarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. YÖNTEMLER: Kesitsel tipte bir araştırma olup, 2012 yılı Kasım ayında Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi öğrencileri arasında yapılmıştır. Çalışmaya tüm öğrenciler davet edilmiştir. Katılan öğrencilere sosyodemografik özellikler ve ağız hijyen durumunun sorgulandığı bir anket uygulanmış ve sonrasında öğrenciler diş hekimleri tarafından muayene edilmiştir. Öğrencilerin DMF-t indexleri hesaplanmıştır. Sosyoekonomik düzeyi belirlemede “aile refah ölçeği” kullanılmıştır. Veriler değerlendirilirken tanımlayıcı istatistikler, kruskal-wallis ve anova testleri kullanılmıştır BULGULAR: Öğrencilerin 183’ü ( %30) çalışmaya katılmıştır ve katılımcıların %52’si kadındır. Dönem 1’den 43, dönem 2’den 62, dönem 3’ten 52, dönem 4 ve üzerinden 26 öğrenci katılmıştır. Öğrencilerin %62’si orta ve yüksek sosyoekonomik düzeye sahiptir. Öğrencilerde günde en az bir kez düzenli diş fırçalama %88, düzenli diş ipi kullanımı %4 olarak bulunmuştur. Hiç diş hekimine gitmemişler %6.6, son bir yıl içinde diş hekimine gitme ise %57 oranındadır. Muayene bulguları incelendiğinde öğrenci başına ortalama 26 sağlam diş, 2 dolgu, bir çürük diş, 0.5 kayıp diş vardır. Öğrencilerin %51’inin ağzında çürük diş vardır. İstatistiksel olarak anlamlı olmasa da kızlarda dolgu, erkeklerde ise çürük sayısı ortalaması daha yüksektir. Öğrencilerin DMF-t indeksi 3.66(±3.17) olarak bulunmuştur. Çürük sayısı üzerine en etkili bulunan faktör öğrenci ebeveyninin öğrenim durumudur. Anne ve babalarının her ikisi de yüksek öğretimli olan öğrencilerde çürük diş sayısı ortalaması (0.4±0.9) diğer gruplara göre daha düşüktür(p<0.01). Benzer olarak bu grupta toplam sağlam diş sayısı da (27,1 ±2,5) daha düşük eğitimli ebeveyne sahip öğrencilere göre daha yüksektir ancak fark istatistiksel olarak anlamlı değildir. SONUÇ: Sağlık odaklı bir fakültenin öğrencilerinde yapılan bu çalışmada öğrencilerinin %6.6’sının hiç diş hekimine gitmemiş olması, yine öğrencilerin %51’inin ağzında çürük diş olması, DMF-T indeksinin 3,6 bulunması dikkat çekicidir ve bu konuya daha fazla eğilmesi gerektiğini göstermektedir.