Bu çalışmanın temel amacı planlanmış davranış teorisi çerçevesinde yer alan davranışa yönelik tutum, kişisel normlar ve algılanan davranış kontrolünün öğrencilerin girişimci olma niyetleri üzerinde bir etkisinin olup olmadığını belirlemektir. Belirlenen amaç doğrultusunda Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi’nde girişimcilik eğitimi alan öğrenciler üzerinde bir araştırma gerçekleştirilmiştir. Davranışa yönelik tutumların, öznel (kişisel) normların, algılanan davranış kontrolünün öğrencilerin girişimcilik niyeti üzerindeki etkisi oluşturulan hipotezler ile test edilmeye çalışılmıştır. Araştırmada ikincil verilerle birlikte, birincil veriler de kullanılmıştır. Birincil verilere yönelik veri toplama tekniği olarak anket yöntemi kullanılmıştır. Araştırmada Liñan ve Chen (2007) ile Kruegerve arkadaşlarının (2000) kullandığı ölçeklerden yararlanılmıştır. Anket soruları Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Zeliha Tolunay Uygulamalı Teknoloji ve İşletmecilik Yüksekokulu’nda girişimcilik eğitimi almakta olan 202 öğrenciye uygulanmıştır. Elde edilen veriler SPSS 15.0 paket programı kullanılarak istatistiki analizler gerçekleştirilmiştir. Verilerin analizinde betimsel istatistikler,güvenilirlik analizi, KMO uygunluk analizi, faktör analizi, korelasyon analizi ve regresyon analizi yapılmıştır. Sonuç olarak; üniversite öğrencilerinde davranışa yönelik tutumlarının ve algılanan davranış kontrolünün girişimci olma niyetlerini pozitif yönde etkilediği tespit edilmiştir. Girişimcilik niyetini etkilediği düşünülen kişisel normun istatistiksel olarak anlamlı olmadığı sonucuna ulaşılmıştır.